Mondo

Mondo
Aliaj projektoj
Mondo en Vikipedio
Mondo en Komuneja kategorio
Mondo en Vikivortaro

Mondo estas terglobo, rigardata kiel ekzistejo de la homoj.

	« …la mondo subite kreskis kaj kun ĝi kreskis la vivo. Unuavice ĝi iĝis planeda; mi volas diri, ke vivo de ordinara homo enspacigas hodiaŭ la tutan planedon… » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« …la mondo kreskis ankaŭ en tempo. Arkeologio terure vastigis historian spacon. Imperioj kaj tutaj civilizacioj, pri kiuj ni hieraŭ eĉ ne supozis, eniras nian konscion kvazaŭ novaj kontinentoj. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« Sed gravas eĉ ne tio, ke la mondo iĝis pli granda; pli gravas ke en la mondo ĉio multiĝis. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« Vivi signifas eterne esti kondamnita al libero, eterne decidi kio vi iĝos en tiu ĉi mondo. Kaj decidi senlace kaj senhalte. Eĉ sin lasante senespere al volo de la hazardo, ni faras decidon — ne decidi. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« Ni estas unuavice tio, kion faras el ni la mondo, kaj la ĉefaj trajtoj de nia animo estas stampitaj sur ĝi de ĉirkaŭaĵo. Tio ja ne mirindas, ĉar vivi signifas enviviĝi en la mondon. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« …kiam al la ordinara homo la mondo kaj la vivo vaste malfermiĝis, lia animo al ili fermiĝis komplete. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« Provo respondi al la demando, kio nun okazas en la mondo, devas esti konsiderata ironio pri si mem… restas unusola elirejo — arbitre konstrui realon, definitivan kaj supozitan ordon de la aferoj. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« Hodiaŭ la mondo estas ekzemplo de infaneco. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

	« …la vivo en la tuta mondo sinkis je maldeca sentempeco… ĉio estas provizora, haste farita, ĉio estas nura prokrasto. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj (1930)

« Ĉar la produktiloj estas la kolektiva verko de la homaro, la produkto estu la kolektiva propraĵo de la homaro. Individua proprigo estas nek justa nek utila. Ĉio apartenas al ĉiu. Ĉiuj aferoj estas por ĉiuj homoj, ĉar ĉiuj bezonas ilin, ĉar ĉiuj laboris laŭ sia forto por produkti ilin, kaj ĉar ne eblas taksi ĉies parton de la produktado de la riĉeco de la mondo. » — Petro Kropotkin, La konkero de pano

	« La mondo estas loko por testo, ne loko por ripozo kaj festo. » — Persaj proverboj