Rilatoj de Eŭropa Unio kaj Usono

Rilatoj de Eŭropa Unio kaj Usono
Aliaj projektoj
Rilatoj de Eŭropa Unio kaj Usono en Vikipedio
Rilatoj de Eŭropa Unio kaj Usono en Komuneja kategorio

Rilatoj de Eŭropa Unio kaj Usono ampleksas politikajn, ekonomiajn kaj aliajn rilatojn inter Eŭropa Unio kaj Usono.

Citaĵoj

Zbigniew Brzeziński

	« NATO ligas la plej evoluintajn kaj influajn ŝtatojn de Eŭropo al Usono, transformante Usonon je la ĉefa aganto eĉ en la internaj eŭropaj aferoj. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« Usono ĉiam deklaris pri sia fideleco al la afero de kreado de la unueca Eŭropo… Tamen en praktiko Usono estas ne tiom certa kaj insista. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« Kontraŭdiroj inter Usono kaj la eŭropaj landoj pri Irano kaj Irako estas traktataj de Usono ne kiel diskuto inter egalrajtaj partneroj, sed kiel malobeemo. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« …Vaŝingtono klare preferas la germanan estradon en Eŭropo al tiu franca. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« …iu ajn vastigo de la limoj de Eŭropo aŭtomate iĝas ankaŭ vastigo de la limoj de rekta usona influo. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

« Problemo tamen estas en tio, ke la vere eŭropa “Eŭropo” ne ekzistas. Tio estas imago, koncepto kaj celo, sed ankoraŭ ne realo. Okcidenta Eŭropo jam estas komuna merkato, sed ĝi ankoraŭ estas for de politika ento. La politika Eŭropo ankoraŭ ne aperis. Krizo en Bosnio iĝis malafabla pruvo — se pruvoj ankoraŭ necesas — de daŭra neekzistado de Eŭropo kiel unueca organismo. Amara fakto estas ke Okcidenta Eŭropo kaj ĉiam pli ankaŭ Centra Eŭropo, restas grandparte usonaj protektoratoj, ĉe tio la aliancaj ŝtatoj similas al antikvaj vasaloj kaj subuloj. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« Eĉ la resta eŭropa kontraŭusonismo, nun tre malforta, estas mirinde cinika: la eŭropanoj plendas pri la usona “hegemonio”, sed samtempe sentas sin tre komforte sub ĝia protekto. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« Germanio daŭre insistas, ke la centran rolon en la eŭropa sekureco devas ludi Usono. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« Francio ne sufiĉe fortas por malhelpi al Usono rilate geostrategiajn principojn de ĝia eŭropa politiko kaj por memstare iĝi gvidanto de Eŭropo. Do oni povas toleri ĝiajn strangaĵojn kaj eĉ atakojn de incitemo. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

	« Eŭropo, konstruita kaj gvidata de Berlino estas tute neplenumebla ideo. Jen pro kio Germanio bezonas Francion, Eŭropo bezonas la franco-germanan interligon, kaj Usono ne povas elekti inter Germanio kaj Francio. » — Zbigniew Brzeziński, La granda ŝaktabulo: Usona dominado kaj ĝiaj imperativoj [1997]

« Eŭropo verŝajne povus konkuri kun Usono en la ekonomia kampo, sed ĝi ankoraŭ ne baldaŭ atingos tian gradon de unueco, kiu ebligos al ĝi eki politikan konkuradon kun la usona koloso. Forlasis la distancon Japanio, kiun iutempe oni prognozis esti sekva superpotenco. Ĉinio, malgraŭ siaj ekonomiaj sukcesoj, verŝajne restos relative malriĉa lando dum la vivo de almenaŭ du generacioj, kaj dume povos okazi seriozaj politikaj komplikaĵoj. Rusio ne plu partoprenas la konkuron. Se diri mallonge, al Usono mankas kaj en proksima tempo ne aperos egalapova konkuranto. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

	« Sed kunlaborado kun Eŭropo malsukcesos, se opinii ke ĝi devos limiĝi al plenumo de la usonaj ordonoj fare de ĝi. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

	« La vero konsistas en tio, ke dum la tuta periodo de la “malvarma milito” Eŭropo de facto estis la usona protektorato… Ne mirindas, ke la averaĝa usonano konsideras Eŭropon parazito. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

	« Eŭropo kun restarigo de la milita potenco povas transformiĝi je la danĝera rivalo de Usono. Ĝi ne lasos eblecon defii la usonan hegemonion. …Eŭropo, faranta “sufiĉajn” defendajn klopodojn, neeviteble kaŭzos ĉe Usono senton de malkomforto, naturan por la eksa hegemono. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

	« La politike pova Eŭropo, kapabla konkuri kun Usono ekonomie kaj ĉe tio ne dependa de ĝi en milita sfero, neeviteble komencos kontesti la dominadon de Usono en du regionoj, kiuj havas por Usono vive gravan strategian signifon — en Proksima Oriento kaj Latinameriko. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

« …se Eŭropo iĝos ekonomia giganto kaj granda militforto samtempe, la sfero de la dominado de Usono verŝajne limiĝos ĉefe je la Pacifika regiono… Tamen nuntempe al la eŭropanoj mankas motivado kaj unueco, necesaj por kreado de pova milita ŝtatego… Tamen, memorante pri reciprokaj ofendoj, kaŭzitaj de transatlantikaj kvereloj ĉirkaŭ Irako, por la usonanoj estus verŝajne pli racie malpli riproĉi Eŭropon pri “nesufiĉo” de ĝiaj militaj klopodoj. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

	« …Eŭropo, laŭ sia naturo orientita al plurflanka kunlaboro, kaj Usono strebanta al memstara pozicio, ideale konvenas por tutmonda racia geedziĝo. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

« Verŝajne la plej akraj kontraŭdiroj inter reprezentantoj de la kontinenta Eŭropo kaj la usonanoj observiĝas je ilia takso de la palestina terorismo: multaj usonanoj, inkluzive kelkajn anojn de la [prezidanta] administracio, vidas en ĝi malbonon, preskaŭ ne ligitan al la okupado de la palestinaj teroj fare de Israelo, dum multaj eŭropanoj emas opinii, ke la okupado kaj speciale kreado sur tiuj teroj de la judaj setlejoj stimulas la terorisman agadon. » — Zbigniew Brzeziński, La elekto: tutmonda dominado aŭ tutmonda gvidado [2004]

« [pri novkonservativismo] Esprimante kritikan humoron rilate de la postmilita Atlantika alianco surbaze de tio ke eŭropanoj estas eldorlotitaj kaj senvolaj (subiĝante al influo de Venuso malsame ol la fortaj, influataj de Marso, usonanoj), nova doktrino alvokas pli kuraĝe sin apogi sur la usonan politikan kaj militan povon. » — Zbigniew Brzeziński, Dua ŝanco: tri prezidentaj oficoj kaj la krizo de usona superpotenco [2007]

« Usono kaj Eŭropo kune povus por ĉiam iĝi decida forto en la mondo. Agante aparte kaj speciale diskutante unu kun la alia, ili trafos sakstraton kaj provokos tumultojn. Dum 15 jaroj de sia dominado Usono bedaŭrinde ne entreprenis konkordajn klopodojn por engaĝi Eŭropan Union al komunaj provoj doni organizitan formon al tutmonda kunlaboro, pli diligente planante kaj farante decidojn en la sfero de ekstera politiko. Eĉ pli, en kelkaj kazoj reago de Usono al procezoj de vastigo kaj fortigo de Eŭropo elmontris maltrankviliĝon kaj eĉ timon, kaŭzitan de tio ke Eŭropo, kungvidata de Germanio kaj Francio, povus malkongrui al interesoj de Usono. Tiuj timoj instigis Usonon kaŝe stimuli Brition esti pli atlantika ol eŭropa. (Londono kun preteco faris tion). » — Zbigniew Brzeziński, Dua ŝanco: tri prezidentaj oficoj kaj la krizo de usona superpotenco [2007]

	« Malamika Azio kaj koncentrita je si mem Eŭropo en iu momento povos perdi intereson al plua financado de la usona ŝuldo. » — Zbigniew Brzeziński, Dua ŝanco: tri prezidentaj oficoj kaj la krizo de usona superpotenco [2007]

	« Estas jena aforismo: por ke usona-eŭropaj rilatoj iĝu vivkapablaj, necesas ŝanĝo de reĝimo en Usono kaj apero de reĝimo en Eŭropo. » — Zbigniew Brzeziński, Usono kaj la mondo: Konversacioj pri la estonteco de la ekstera politiko de Usono [2008]

« Bedaŭrinde la transatlantika dialogo ankoraŭ limiĝas al postulo de Usono ke eŭropanoj prenu sur sin parton de nia ŝarĝo — kion ili ne kapablas fari. Eŭropanoj siavice postulas sian partoprenon en la decidofarado, sed ili agnoskas ke ili ne povas surpreni la ŝarĝon. Pli batalpreta Eŭropo povus esti pli bona aliancano. » — Zbigniew Brzeziński, Usono kaj la mondo: Konversacioj pri la estonteco de la ekstera politiko de Usono [2008]

	« [pri sekvoj de la 11-a de septembro 2001] Nia unua reago estis kaŭzita grandparte de orgojlo: “Ni mem faros ĉion”. Ni refutis la eŭropanojn kaj eĉ diris al ili: “Kiu ne estas kun ni, tiu estas kontraŭ ni” — estis strange aŭdi de usona prezidanto frazon je spirito de Lenino. » — Zbigniew Brzeziński, Usono kaj la mondo: Konversacioj pri la estonteco de la ekstera politiko de Usono [2008]

	« [pri Eŭropa Unio] De vidpunkto de usonaj interesoj estus bone se tiu Eŭropo, unue, vastiĝus, due, pli klare politike difinus sin, trie, havus pli grandan propran militan potencialon, kvare, estu aliancano de Usono. » — Zbigniew Brzeziński, Usono kaj la mondo: Konversacioj pri la estonteco de la ekstera politiko de Usono [2008]

Henry Kissinger

	« Disputoj [de Usono] kun Eŭropo similas al hejmaj kvereloj. » — Henry Kissinger, Diplomatio [1994]

	« En sekvontaj jaroj ŝanĝiĝos ĉiuj tradiciaj atlantikaj rilatoj. Eŭropo ne bezonos kiel antaŭe usonan defendon kaj ĝi komencos insisti je propraj ekonomiaj interesoj oble pli agreseme. Usono ne deziros fari gravajn oferojn por la eŭropa sekureco kaj estos tentata de izolismo en ĝiaj diversaj formoj. » — Henry Kissinger, Diplomatio [1994]

	« Pli da usonanoj kaj eŭropanoj komencis viziti la alian kontinenton kompare al pasinteco. Sed ili estas translokiĝantaj en kokono de siaj antaŭjuĝoj aŭ profesiaj rilatoj, sen posedi konojn de historio kaj nematerialaj valoroj de la alia flanko de la Atlantiko. » — Henry Kissinger, Ĉu Usono bezonas eksteran politikon?: Al diplomatio de la 21-a jarcento [2001]

	« Ekde ekpartopreno de Usono en la Unua mondmilito en 1917, ĝia politiko baziĝis sur agnosko de tio ke ĝiaj geopolitikaj interesoj postulas malebligon de dominado en Eŭropo de potenciale malamika potenco. » — Henry Kissinger, Ĉu Usono bezonas eksteran politikon?: Al diplomatio de la 21-a jarcento [2001]

	« Ekde ekpartopreno de Usono en la Unua mondmilito en 1917, ĝia politiko baziĝis sur agnosko de tio ke ĝiaj geopolitikaj interesoj postulas malebligon de dominado en Eŭropo de potenciale malamika potenco. » — Henry Kissinger, Ĉu Usono bezonas eksteran politikon?: Al diplomatio de la 21-a jarcento [2001]

	« ...plejparton de la 1990-aj jaroj Atlantika kurso de Usono estis ŝanceliĝanta inter orgojlo kaj indiferenteco, inter traktado de Eŭropo kiel malsupera partnero kaj partoprenanto de reklama kampanjo. » — Henry Kissinger, Ĉu Usono bezonas eksteran politikon?: Al diplomatio de la 21-a jarcento [2001]

« Kiam Usono interagas kun eŭropaj landoj je individua bazo, ĝi havas eblecon aranĝi konsultadon je pluraj niveloj kaj estis aŭdata longe antaŭ la decido estas farita. Ĉe interago kun Eŭropa Unio inverse, Usono estas ekskludita el decidofara procezo kaj ĝi komencas la interagon nur post kiam la evento okazis kaj interagas kun reprezentantoj, parolantaj nome de ministroj kiuj faris la decidon dum renkontiĝoj, kiujn Usono ne partoprenis je iu ajn nivelo. » — Henry Kissinger, Ĉu Usono bezonas eksteran politikon?: Al diplomatio de la 21-a jarcento [2001]

« Rusia membreco en NATO transformus la Nordatlantikan aliancon je sekurecilo simila al mini-UN aŭ inverse, je la kontraŭazia — speciale kontraŭĉina — alianco de la okcidentaj industrie evoluintaj demokratioj. Rusia membreco en Eŭropa Unio aliflanke kaŭzus splitiĝon inter la bordoj de la Atlantiko. Tia ago neeviteble stimulos Eŭropon eĉ pli al serĉado de la vojoj por distanciĝi de Usono kaj igos Vaŝingtonon realigi analogian politikon en la aliaj mondopartoj. Formale establitaj rilatoj inter Rusio kaj Eŭropo, kiuj estos pli proksimaj ol la rilatoj inter Eŭropo kaj Usono aŭ eĉ kompareblaj kun ili, kaŭzos revolucion en la Atlantikaj rilatoj — tio estas la kialo pro kiu Putin tiom insiste atentas kelkajn aliancanojn de Usono. » — Henry Kissinger, Ĉu Usono bezonas eksteran politikon?: Al diplomatio de la 21-a jarcento [2001]

Aliaj aŭtoroj

	« [pri eŭropanoj] Ofte ili rigardas nin kaj forturniĝas. Ili ne deziras vivi kiel usonanoj, ili deziras vivi kiel eŭropanoj. » — David Ignatius, Usono kaj la mondo: Konversacioj pri la estonteco de la ekstera politiko de Usono [2008]

	« Senforma unuiĝo de Okcidenta Eŭropo, proksime ligita al Usono per kulturaj, politikaj kaj ekonomiaj ligoj, ne povas minaci la usonan sekurecon. Sed la unueca, povega kaj memfida Ĉinio povas. » — Samuel P. Huntington, La kontraŭstaro inter civilizacioj kaj la rearanĝo de mondordo [1996]

Vidu ankaŭ

• Ekstera politiko de Usono
• Ekstera politiko de Eŭropa Unio