18-a jarcento

18-a jarcento
Aliaj projektoj
18-a jarcento en Vikipedio
18-a jarcento en Komuneja kategorio

Jean Baudrillard

	« Ekde la 18-a jarcento la politika scenejo moraliĝas kaj iĝas serioza… Tio estas fino de la estetiko, komenco de la etiko en la politiko… » — Jean Baudrillard, La fatalaj strategioj [1983]

	« En nia kulturo tento havis ion similan al la ora epoko ekde la epoko de la Renesanco kaj ĝis la 18-a jarcento: kiam ĝi estis, same kiel la politiko aŭ kortegaj manieroj, la konvencia aristokratia formo, strategia ludo, sen iu speciala ligo al la amo. » — Jean Baudrillard, La fatalaj strategioj [1983]

« [pri amo] …la nuntempan ĝian komprenon oni elpensis ĉefe lime de la 18-19-a jarcentoj kaj ĝi direktiĝas kontraŭ supraĵa ludo de la tento. Okazas disrompo inter la formo de la duala ludo, strategia iluzio kaj nova, individua fineco, plenumo de la deziro — grandioza supreniro de dispozicio de la deziro, ĉu temas pri la seksaj aŭ psikaj streboj de la individuo aŭ politikaj streboj de la amasoj. Iel aŭ tiel, tiu deziro kaj ĝia “liberaligo” ne plu havas ion komunan kun la aristokratia ludo de la defio kaj tento. » — Jean Baudrillard, La fatalaj strategioj [1983]

Erich Fromm

	« [pri la 18-a kaj 19-a jarcentoj] En la unuaj jaroj de nia epoko la senco de la laboro dividiĝis je la devo ĉe la mezaj klasoj kaj la deviga laboro ĉe la senposeduloj. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« Longe antaŭ ol estis realigita en la vivo politika demokratio, pensantoj de la 18-a jarcento pridiskutis projektojn de konstituciaj principoj, kiuj devintus montri, ke eblas demokratia organizado de la ŝtato kaj ĉe kiuj kondiĉoj ĝi eblas. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

Henry Kissinger

	« Raciaj ŝtataj agantoj de la 18-a jarcento malaperon de la konflikto (aŭ de ambicioj, de avideco) konsideris utopio; solvo konsistis en tio ke necesis bridi aŭ neŭtraligi denaskajn mankojn de la homa naturo por atingi laŭeble plej bonajn longdaŭrajn rezultojn. » — Henry Kissinger, Diplomatio [1994]

« Tio sonas paradokse, sed absolutaj regantoj de la 18-a jarcento ne estis tiom ĉionpovaj por mobilizi ĉiujn resursojn por milito kiel tio okazis, kiam religio, aŭ ideologio, aŭ registaro elektita de popolo povis kaŭzi grandegan emocian leviĝon. Ili estis limigitaj per tradicioj kaj eble per malstabileco de propra stato, ne povis enkonduki enspezimpostojn kaj multajn aliajn impostojn, proprajn al nia tempo. Tio do limigis volumenon de la naciaj riĉaĵoj, kiu potenciale povintus esti destinita por defendo. » — Henry Kissinger, Diplomatio [1994]

	« Sistemo de Klemens von Metternich spegulis koncepton de la 18-a jarcento, kiam la universo estis traktata kiel grandega horloĝa mekanismo kun elementoj ideale alĝustigitaj unu al alia tiel ke kolapso de unu signifis misfunkciadon ankaŭ de ĉiuj aliaj. » — Henry Kissinger, Diplomatio [1994]

Diversaj aŭtoroj

	« Demagogio estas formo de intelekta degenero kaj kiel amasa fenomeno de la eŭropa historio ĝi estiĝis en Francio meze de la 18-a jarcento… Ekde tiu momento Francio kaj sub ĝia influo la tuta kontinento ekkredis, ke rimedo por solvi grandegajn homajn problemojn estas revolucio… strebo per unu bato ŝanĝi ĉion kaj en ĉiuj sferoj. » — José Ortega y Gasset, La ribelo de la amasoj [1930]

Vidu ankaŭ

• Franca revolucio de 1789
• Malnova reĝimo
• Klerismo