« La plej karakteriza por la maldormo, laŭ opinio de Freidrich Schleiermacher estas ke la pensado okazas per nocioj, ne per imagoj. La sonĝo ja pensas ĉefe per imagoj [...] El tiuj imagoj la sonĝo kreas situaciojn: ĝi kvazaŭ bildigas ion kiel ekzistantan — ĝi dramigas la penson, kiel esprimis tion Spitta [...] en la sonĝoj subjekto, kiel ŝajnas al li, ne pensas sed travivas, alivorte li kun kompleta kredo traktas la halucinon [...] Tiu ĉi specifaĵo distingas la sonĝon de la maldormaj revoj, kiuj neniam miksiĝas kun efektiva realo. »
« Sonĝoj de etaj infanoj estas tre ofte evidentaj plenumoj de deziroj kaj pro tio, malsame ol la sonĝoj de plenkreskuloj, estas preskaŭ tute ne interesaj. »
« Konsiderante nian supozon pri la dua psika instanco, ni povas nun aserti: malagrabla sonĝo efektive enhavas ion, kio estas malagrabla por la dua instanco, sed samtempe plenumas deziron de la unua instanco. »
« Estas klare ke opinio de Robert W. ke la sonĝoj estas destinitaj por malŝarĝo de nia memoro de malgravaj impresoj de la tago ne povas esti nomita korekta: en la sonĝo nemalofte aperas indiferentaj rememoroj de nia infanaĝo, de kio indus konkludi, ke la sonĝoj tre malperfekte plenumas sian taskon. »
« [...] ni devos diri ke la sonĝo tute ne formiĝus, se la rezistado nokte estus same forta kiel tage [...] dormo ebligas formiĝon de la sonĝoj, ĉar ĝi malaltigas kaj malfortigas la endopsikan cenzuron. »
« Sed ĝenerale mi opinias ke ĉe plenkreskulo ne plenumita tage deziro malsufiĉas por formiĝo de la sonĝo. Mi volonte konjektas ke venanta el konscia sfero deziro povas instigi la formiĝon de la sonĝo. Sed nur tion: la sonĝo tute ne formiĝus, se antaŭkonscia deziro ne ricevus subtenon el alia sfero. Tio estas sfero de nekonscio. »
« Sed ĝenerale mi opinias ke ĉe plenkreskulo ne plenumita tage deziro malsufiĉas por formiĝo de la sonĝo. Mi volonte konjektas ke venanta el konscia sfero deziro povas instigi la formiĝon de la sonĝo. Sed nur tion: la sonĝo tute ne formiĝus, se antaŭkonscia deziro ne ricevus subtenon el alia sfero. Tio estas sfero de nekonscio. »
« [...] sonĝo ofte montras al ni, ke la subpremita plu ekzistas ankaŭ ĉe la sana homo kaj konservas kapablon al psikaj funkcioj. Sonĝo estas unu el manifestiĝoj de tiu nekonscia [...] »
« Ĉe multaj sufiĉe gravaj neŭrozoj ni vidas la saman strebon, sed jam forme de fopremita deziro, riveliĝanta nur je sonĝoj, simptomoj kaj neŭroza konduto, kiuj estas rezulto de konflikto inter forta deziro resti en la sino de la patrino kaj la plenkreska parto de la persono, strebanta vivi normalan vivon. En la sonĝoj tiu ĉi strebo riveliĝas forme de simboloj, kiam la homo vidas sin en malhela kaverno, en unupersona submarŝipo, sinkanta profunden en la akvon ktp. En konduto de tia homo troveblas timo antaŭ la vivo kaj profunda fasciniĝo je la morto (kiu en la sonĝoj prezentiĝas kiel reveno al la patrina sino, al la Patrino-Tero). »