Saltu al enhavo

David Rothkopf

El Vikicitaro
(Alidirektita el David J. Rothkopf)
David Rothkopf
Aliaj projektoj
Biografio en Vikipedio

David Rothkopf (naskiĝis la 24-an de decembro 1955) estas usona ĵurnalisto kaj politikisto.

Citaĵoj

[redakti]

Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]

[redakti]
Citaĵo
« En 1973 Brzeziński rekomendis Jimmy Carter kiel potencialan membron de la grupo [ Triflanka Komisiono ], vidinte en li promesplenan, altprofesian politikiston, interesitan pri vastigo de siaj horizontoj kaj profundigo de siaj konoj en la sfero de internacia politiko. Carter, al kiu Brzeziński helpis membriĝi en la komisiono, impresis lin kiel leviĝanta stelulo. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [Prezidenta] Kampanjo de Jimmy Carter iĝis mejloŝtono en la usona interna kaj ekstera politikoj, kieel tion promesis li mem, Brzeziński kaj aliaj membroj de lia administracio. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri Jimmy Carter] Tio estis nekonata kandidato, diferencanta de plejparto de profesiaj politikistoj, evidente profunde religiema kristano de la Sudo, instruinta en dimanĉa lernejo. Do li estis honorinda kaj honesta, foje eĉ tro. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« Unu el temoj de la [prezidenta] kampanjo de Jimmy Carter iĝis proklamo de sia malsameco kompare al Gerald Ford kaj Richard Nixon, kaj tiujn grandparte malsamajn homojn ligis Henry Kissinger. Dum la kampanjo li malkaŝe kondamnis diplomation de “solula ranger” de la antaŭa administracio. Kiel li estis eksplicite diranta: “Rilate la eksteran politikon, prezidanto de tiu ĉi lando estis s-ro Kissinger”. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri akuzoj kontraŭ la registaro en 1978] Kaj kvankam ĉiuj akuzoj evidentiĝis falsaj, tiu kampanjo montris kaj ĝis nun montras, kiom malpura povas esti usona politiko, skandaloj en kiu komenciĝis ankoraŭ en la tempo de Alexander Hamilton, Thomas Jefferson kaj aliaj membroj de la vaŝingtona administracio. Ĉiu generacio asertas ke en ĝia tempo situacio estis pli bona kaj revas pri “honesteco kaj civiliziteco” de la pasintaj jaroj. Sed neniuj “honesteco kaj civiliziteco” en pasinteco ekzistis. Kiel diris al mi unu el eksaj altranguloj en la administracio de Carter: “Ludmono por tiuj kiuj ludas honeste, estas tro granda, speciale se ili havas neniujn aliajn meritojn”. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« Jimmy Carter, eksa inĝeniero pri nuklea fiziko, interesiĝis pri reduktado de la nukleaj armiloj kaj baldaŭ post kiam li iĝis prezidanto, li ordonis al Pentagono esplori ĉu eblas realigi koncepton de “minimuma minaco” kaj limigi nombron de transportiloj de la nukleaj armiloj ĝis 200-250 unuoj. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« Malgraŭ skeptikismo de Cyrus Vance, en julio 1980 Jimmy Carter subskribis prezidentan direktivon “Politiko de uzado de la nukleaj armiloj”, en kiu estis ŝanĝita koncepto de uzado de la nukleaj armiloj kaj kreskis nombro de la celoj de ilia uzado kompare al politiko de administracio de Richard Nixon (de 25 000 ĝis 40 000 potencialaj celoj). »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« Intertraktoj [pri limigo de strategiaj armiloj en 1979] de Cyrus Vance kaj Leonid Breĵnev estis pasantaj tre malbone. Vance sentis sin malcerta, malsame ol lia antaŭulo Kissinger, kiu sciis improvizi, fari decidojn laŭvoje kaj pritrakti diversajn alternativojn por transigi la diskuton al konstrua vojo. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« Sed la plej granda kaj plej konata sukceso de la Carter-epoko estis tiu, pro kiu oni plej ofte rememoras lin — la tridektaga intertrakta maratono en la eksterurba rezidejo Camp David en Marilando»
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri la Irana revolucio] Komence Carter ne povis decidi, ĉu sekvi sugeston de Brzeziński, kiu insistis subteni la ŝaĥon en subpremado de la revolucio (aŭ, se la ŝaĥo ne kapablos fari tion, subteni la militan diktaturon) aŭ al sugesto de la pli singarda Cyrus Vance, kiu sugestis al la administracio starigi kontaktojn kun la opozicio por priordigi la neeviteblan transiron al la nova registaro. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri la kapto de usonaj ostaĝoj en Irano Carter ne deziris ke la ŝaĥo “ludu tenison” en Usono dum usonanoj riskas esti ostaĝigitaj. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri la kapto de usonaj ostaĝoj en Irano La 5-an de novembro [1979] Brzeziński aranĝis la unuan kunsidon de la Speciala Koordina Komitato, dediĉitan al liberigo de la ostaĝoj. Poste tiaj kunsidoj okazis ĉiumatene, foje ĉiujn sep tagojn semajne. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri la kapto de usonaj ostaĝoj en Irano Brzeziński proponis esprimi vualitan minacon al la publika sekureco aŭ minacon bombi Ĥomon aŭ iranajn naftominejojn kaze de murdo de ostaĝoj. Carter ne estis tiom certa pri efikeco de tiaj minacoj: “Ili komplete kaptis nin ĉe la kolo”. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri la kapto de usonaj ostaĝoj en Irano La 17-an de novembro donis fruktojn sekreta iniciato de Usono rilate la Organizaĵo pri Liberigo de Palestino. Estis liberigitaj 13 ostaĝoj, virinoj kaj nigruloj, kiuj la 20-an de novembro atestis en Germanio. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri la kapto de usonaj ostaĝoj en Irano La 27-an de decembro okazis invado de Sovetunio al Afganio kaj la krizo akiris novan dimension. La situacio grave komplikiĝis. La usonaj ostaĝoj plu restis en la tumulta Irano, en naftomerkatoj ekregis malstabileco, Sovetunio komencis malkŝe arogan ludon en la tre malstabila regiono. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri reago de Usono al la sovetia interveno en Afganio] Post la sovetia invado la Konsilio pri Nacia Sekureco pritraktis diversajn variantojn kaj la prezidanto fine entreprenis kelkajn politike malpopularajn agojn. Inter ili estis embargo pri liverado de la greno, kio malplaĉis al la farmistoj en la ŝlosila ŝtato Iovao, kie okazis pluraj partiaj antaŭbalotaj kunsidoj dum la preparado al la prezidenta kampanjo en 1980. Inter aliaj Carter-on defiis senatano Edward Kennedy. Ankaŭ nepopulara inter kelkaj grupoj iĝis decido bojkoti la Olimpikon en Moskvo. Krome, fine de 1979 Carter decidis ne plu forlasi la Blankan Domon por koncentriĝi je la ostaĝa krizo (kaj ne aspekti sensenta politikisto, celanta nur propran profiton). Nuntempe multaj konsideras tiun decidon kialo de lia definitiva malvenko en 1980. »
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
Citaĵo
« [pri la kapto de usonaj ostaĝoj en Irano Post longaj intertraktoj Irano fine formale akceptis la postulojn de Usono. La intertraktoj finiĝis la 19-an de januaro 1980, tuj antaŭ la inaŭguro de la sekva prezidanto de Usono Ronald Reagan. Warren Christopher ordonis ĝiri 7,97 miliardojn da dolaroj (suma enspezo de la frostigitaj aktivoj) al banko de Anglio, poste al la Centra Banko de Alĝerio kaj fine al Teherano — eble tio estis la plej granda privata ĝiro en la historio»
— David J. Rothkopf, Preparado de scenejo por aktuala epoko // Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]

Vidu ankaŭ

[redakti]