Rabindranath Tagore

El Vikicitaro
Rabindranath Tagore
Aliaj projektoj
Biografio en Vikipedio
Plurmedioj en Komunejo
Plurmedioj en Komuneja kategorio
Verkoj en Vikifontaro
Medaglia del Premio Nobel
Medaglia del Premio Nobel
Pri literaturo (1913)

Rabindranath TAGORE (realnome: Rabindranath THAKUR; bengale রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর; ankaŭ Robindronath Tagor; naskiĝis la 6-an de majo 1861; mortis la 7-an de aŭgusto 1941) estis bengala poeto kaj filozofo, krome ankaŭ muzikisto kaj pentristo, tio estas tutfakulo kaj unu el ĉefaj kleruloj en Hindio fine de la 19-a kaj komence de la 20-a jarcentoj.

Citaĵoj[redakti]

Citaĵo
« Mi kisis tiun mondon per miaj okuloj kaj per miaj membroj; kun sennombraj faldoj ĝin mi enŝovis en mian koron»
Citaĵo
« Neniu homo en mondo volus esti malhavigita je sia rajto suferi, ĉar tiu estas ankaŭ sia rajto esti homo. »
Citaĵo
« Demandi pruvas, ke oni pensas»
Citaĵo
« Se vi fermas la pordon al ĉiuj eraroj, ankaŭ la vero restos ekstere. »
— Rabindranath Tagore
Citaĵo
« Estas facile esti sincera, se ni ne diras la tutan veron »
— Rabindranath Tagore[1]
Citaĵo
« Fanatikeco provas teni veron sekura en sia mano
Kun tenilo, kiu mortigas ĝin. »
— Rabindranath Tagore
Citaĵo
« La vero venas kiel konkeranto nur ĉar ni perdis la arton ricevi ĝin kiel gasto. »
— Rabindranath Tagore
Citaĵo
« Ni proksimiĝas al la grandeco, kiam ni estas grandaj je humileco»
— Rabindranath Tagore

Referencoj

  1. laŭ cito en Aforismoj greneroj de saĝeco de Eduard V. Tvarozek