Saltu al enhavo

Pjotr Gorodcov

El Vikicitaro
Pjotr Gorodcov
(Пётр Городцов)
Aliaj projektoj

Pjotr Gorodcov (1865–1919) estis la rusia etnografo, ŝtatoficisto. De 1896 ĝis sia morto li loĝis en Tobolska gubernio, plejparte en Tjumeno.

Leteroj al la frato Vasilij

[redakti]

1895

Citaĵo
« La siberia imago pri distanco estas tiom originala kaj specifa, ke eĉ malfacilas imagi tion. La siberiano konsideras nenio distancon je dekoj da verstoj. La siberiaj kampranoj je 100-150 verstoj veturas unu al alia por festenoj, por “konversacioj” kiel oni diras ĉi tie, kaj dum la buterkarnavalo por manĝi blinojn. » « Сибирское представление о расстоянии такое оригинальное и своеобразное, что и представить себе трудно. Сибиряк ни во что не считает расстояние в десятки верст. Сибирские крестьяне за 100-150 верст ездят друг к другу на пирушки, на «беседы», как здесь говорят, и в масленицу на блины.[1] »
Citaĵo
« […] la siberia kamparano vivas bone. Lia domo estas granda, hela, pura, preskaŭ bienula; en la pura ĉambro ĉie estas speguloj kaj tabloj, kovritaj je puraj belaj tablotukoj, surplanke – buntkoloraj tapiŝoj de la loka tjumena fabrikado. Ĉiam ajn ĉe ĉiu ajn siberia kamparano oni povas esti regalata per biero kaj kvaso. Unuvorte, la kamparanoj vivas riĉe, larĝe kaj sate. » « […] сибирский мужик живет хорошо. Изба у него большая, светлая, чистая, прямо-таки барская; в чистой комнате у него зеркала и столы, покрытые чистыми красивыми столешницами, на полу – пестрые оригинальные ковры местного тюменского производства. Во всякую пору у всякого сибирского мужика ты можешь угоститься пивом и квасом. Словом, крестьянство живет богато, просторно и сытно.[2] »
Citaĵo
« Oni ekzilas ĉi tien el Rusio la tutan krimulan aĉularon: murdistojn, rabistojn, ekbruligantojn, ŝtelistojn kaj ĝenerale ĉiujn krimajn forĵetaĵojn de Eŭropa Rusio [kiuj] de jaro al jaro inundas Siberion, kaj tiuj ĉi ekzilitoj konsistigas la veran katastrofon kaj plagon por la loka loĝantaro. 9/10 krimoj en Siberio estas farataj de la ekzilitoj, ofte teruraj dramoj okazas najbare de ni, sed foje la siberianoj krute punas ĉi krimulaĉojn. » « Сюда ссылают из России всю преступную сволочь: убийц, грабителей, поджигателей, воров, и вообще все преступные отбросы Европейской России [которые] из года в год наводняют Сибирь, и эти-то ссыльно-поселенцы и составляют истинное бедствие и бич местного населения. 9/10 преступлений в Сибири совершается поселенцами, часто страшные драмы разыгрываются у нас здесь по соседству, но уж зато иногда и сибиряки круто разделываются с этими преступничками.[3] »
Citaĵo
« En Siberio estas amaso da predo, lokaj kamparanoj ne ĉasas kaj se iuj ĉasas, do kun tiaj fusiloj, kiuj devas havi lokon ne en regula ĉasado, sed en la rjazana muzeo. Loka loĝantaro plejparte estas malnovritanoj aŭ edukitaj en la malnovritanaj kutimoj kaj la “polajn”, do kamparajn[4] birdojn ne manĝas; leporojn oni ankaŭ ne manĝas kaj konsideras ilin hundoj. » « В Сибири – масса дичи, местные крестьяне не охотятся, а если и охотятся иные, то с такими ружьями, которым место не на правильной охоте, а в рязанском музее. Местное население в большинстве — старообрядцы или же воспитанные в старообрядческих обычаях и которые «польской», т. е. полевой, птицы не едят; зайцев тоже не едят и считают их собаками.[5] »
Citaĵo
« Siberio ne konas kompaton. Kaj ve al tiu malfeliĉulo, kiu estos nesingarda kaj ekscitos furiozon siberian kontraŭ si […] La arbtitreco administra en Siberio estas praktikata en tiaj dimensioj, pri kiuj tie, en Rusio, oni eĉ ne havas imagon. » « Сибирь не знает пощады. И горе тому несчастному, который будет неосторожен и возбудит ярость сибирскую против себя […] Произвол административный в Сибири практикуется в таких размерах, о которых там, в России, и представления-то не имеют.[6] »

1896

Citaĵo
« La urbo Tjumeno estas la plej bona en Okcidenta Siberio, eĉ pli bona ol Tobolsko mem. » « Гор. Тюмень — лучший во всей Западной Сибири, лучше даже самого Тобольска.[7] »
Citaĵo
« […] Tjumeno estas la pordego de Siberio […] » « […] Тюмень — ворота Сибири […][8] »
Citaĵo
« La direktoro de la Tjumena reala lernejo Iv. Jakovleviĉ Slovcov, amatora arkeologo, faris por si la tutan muzeon de antikvaĵoj kaj de kiaj antikvaĵoj! Netaksebla kabineto. Bonegaj ŝtonaj iloj en lia kabineto. Vere bonega. » « Директор Тюменского реального училища Ив. Яковлевич Словцов, любитель-археолог, составил себе целый музей древностей, и каких древностей! Цены нет такому кабинету. Великолепные каменные орудия в его кабинете. Вообще прелесть.[9] »

1897

Citaĵo
« Tjumeno komplete malriĉigis min: kia merda urbaĉo, tiel ĉio multekostas en ĝi: apartamentoj ne alireblas, ĉio alia konvenas al la apartamentoj […] » « Тюмень меня вдребезги разорила: этакий поганый городишко, так все в нем дорого: квартиры — приступу нет, все прочее «под кодрель» квартирам […][10] »

la 25-an de januaro 1905

Citaĵo
« En Siberio ĉio estas bone, ĉi tie regas kompleta paco kaj graco, nek la japana milito, nek la peterburga masakro ĝenas trankvilon de la siberia filisterokaj la siberiaj kamparanoj tiel drinkas kaj diboĉas, kiel ili ne drinkis kaj nek diboĉis ekde la kreo de la mondo. » « В Сибири все обстоит благополучно, здесь царят полный мир и благодать, ни японская война, ни петербургская резня нисколько не смущают покоя сибирского обывателя, и сибирские мужики так пьянствуют и гуляют, как не пьянствовали и не гуляли с сотворения мира.[11] »

la 16-an de januaro 1906

Citaĵo
« […] ĉian konversacion la kamparanoj nun finas per tio, ke arbarojn necesas haki, ŝtatoficistojn bati kaj riĉulojn rabi ktp. » « […] всякое собеседование крестьяне теперь сводят на то, что леса надо рубить, чиновников бить и богачей грабить etc.[12] »

la 27-an de januaro 1906

Citaĵo
« La revolucia ondo atingas jam niajn ursajn angulojn, ĉe ni maturiĝas agraraj movadoj kaj movadoj de kamparanoj, esprimantaj sian malkontenton kontraŭ impostoj kaj devigaj laboroj, kontraŭ ŝtatoficistoj kaj forstistoj […] Speciale danĝera estas nun la movado de la rezervitaj soldatoj, revenintaj el fronto, malkontentaj pro malegala distribuo de helpo al iliaj familioj. […] ĉian konversacion la kamparanoj nun finas per tio, ke arbarojn necesas haki, ŝtatoficistojn bati kaj riĉulojn rabi ktp. » « Революционная волна достигает и наших медвежьих углов, у нас назревают аграрные движения и движения крестьян, выражающих свое недовольство на подати и повинности, на чиновников и на лесничих […] Особенно опасно теперь движение запасных солдат, вернувшихся с войны, недовольных неравномерным распределением земского пособия их семьям.[13] »

la 23-an de marto 1906

Citaĵo
« Nia Tjumena distrikto estas garantiite protektita kontraŭ la revolucia movado per senprecedencaj rikoltoj en lastaj du jaroj, kamparanoj eĉ ne scias kion fari kun greno. Sed tamen kiom terura kaj kolera malkontento en la popolo. » « Наш Тюменский уезд гарантирован от революционного движения небывалыми урожаями за последние два года, мужики прямо не знают, куда девать хлеб. И все-таки какое страшное и злобное недовольство в народе.[14] »

la 20-an de oktobro 1906

Citaĵo
« Kaj la sorĉado en Siberio vere abundas. » « А колдовства в Сибири действительно много.[15] »

la 20-an de oktobro 1906

Citaĵo
« En la politika vidpunkto nia regiono estas senmova marĉo. » « В политическом отношении наш край — стоячее болото.[16] »

la 31-an de januaro 1907

Citaĵo
« Malnovajn librojn kaj manuskriptojn mi ne sukcesis vidi, sendube la kamparanoj timas persekutojn pro ili: la damna registaro komplete timigis la popolon. Dum la libroj kaj manuskriptoj ekzistas, tion mi scias. » « Старых книг и рукописей мне не удалось видеть, несомненно, крестьяне боятся преследований за них: проклятое правительство совсем запугало народ. А книги и рукописи есть, это я знаю.[17] »

la 22-an de aprilo 1907

Citaĵo
« Mi pro tio koncentriĝis tiom longe je tiu bagatelaĵo, ke nia tuta vivo estas la punto, trikita el tiaj bagatelaĵoj, kaj la punto de mia privata vivo speciale estas teksita el damnaj kaj abomenaj bagatelaĵoj kaj neeblaĵoj. Oni ekpensas fari unu aferon — malpermesite, ekcelas fari alian aferon — ne eblas. Tiel statas la tutan vivon kaj el tio konsistas la tuta vivo. » « Я потому остановился так долго на этой мелочи, что вся наша жизнь представляет собою кружево, сплетенное из таких мелочей, а кружево моей личной жизни в особенности соткано из проклятых и отвратительных мелочей и невозможностей. Задумай сделать одно дело — нельзя, задайся целью сделать другое дело — невозможно. Так обстоит дело всю жизнь и из этого состоит вся жизнь.[18] »

la 22-an de aprilo 1907

Citaĵo
« […] eĉ estante en la ŝtata servo, mi ne kuraĝas sola kaj sen fari diversajn antaŭzorgojn enveturi multajn forajn vilaĝojn, ja kion diri, nia popolo ankoraŭ estas feroca besto. » « […] даже состоя на государственной службе, я не решаюсь один и без принятия всевозможных мер предосторожности заезжать во многие глухие селения, что ни говори, а народ наш — это еще лютый зверь.[19] »

Referencoj

  1. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 34.
  2. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 34.
  3. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 34-35.
  4. La rusaj vortoj польский (pola) kaj полевой (kampa) tre similas.
  5. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 35.
  6. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 38.
  7. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 40.
  8. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 42.
  9. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 44.
  10. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 45.
  11. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 22.
  12. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 24.
  13. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 25-26.
  14. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 28.
  15. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 28.
  16. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 28.
  17. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 39.
  18. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 43.
  19. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 3. С. 45.