Heredantoj de silentado: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto |
eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 5: | Linio 5: | ||
*Kie neniu [[lingvo]] povis konstrui ponton inter la homoj, ĉar ĉiu atendis, ke la propran lingvon parolu ankaŭ la alia, sed mem ne volis lerni ties lingvon, tie la [[najbaro]]j restis [[fremdulo]]j. |
*Kie neniu [[lingvo]] povis konstrui ponton inter la homoj, ĉar ĉiu atendis, ke la propran lingvon parolu ankaŭ la alia, sed mem ne volis lerni ties lingvon, tie la [[najbaro]]j restis [[fremdulo]]j. |
||
*...[[pardono]] ne estas [[sento]]; ĝi estas [[decido]]. |
*...[[pardono]] ne estas [[sento]]; ĝi estas [[decido]]. |
||
* Oni ne povas kvantigi unu nejustaĵon kaj kompari ĝin kun alia nejustaĵo. Tio kondukas al nenio. |
* Oni ne povas kvantigi unu [[justeco|nejustaĵon]] kaj kompari ĝin kun alia nejustaĵo. Tio kondukas al nenio. |
Kiel registrite je 15:51, 5 jul. 2017
HEREDANTOJ DE SILENTADO estas la Esperanta traduko de germana romano Erben des Schweigens de Sabine Dittrich, tradukita de Aleksandro Montanesko, eldonita de KAVA-PECH.
- Amikeco inter popoloj ĉiam komenciĝas per amikeco inter unuopuloj.
- Kie neniu lingvo povis konstrui ponton inter la homoj, ĉar ĉiu atendis, ke la propran lingvon parolu ankaŭ la alia, sed mem ne volis lerni ties lingvon, tie la najbaroj restis fremduloj.
- ...pardono ne estas sento; ĝi estas decido.
- Oni ne povas kvantigi unu nejustaĵon kaj kompari ĝin kun alia nejustaĵo. Tio kondukas al nenio.