Christian Bobin

• Manoj sur haŭto tuŝas la animon vivantan mem.
• Envolvi ĝojon en ŝtofaĵo de laŭdo, kiel infaninon savitan el la malvarmo, el la lupoj.
• Ni suferas pro tiuj fortoj, kiuj estas en ni, kaj kiujn neniu sciis prirabi, por ili al ni malkovrigi.
• Venanta la vesper’, malsuprenvenas la vastaj sentoj. Ili enanimiĝas tiel, kiel lupoj en urboj. Tio estas la malsato, kiun oni havas, kiu onin premas tutlonge de l’tago kaj, kiu iom pli onin premas ĉe tiaj horoj.
• Estas multe da kongruaĵoj, da spiritparencaĵoj, inter legado kaj preĝado.