William Auld: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
|||
Linio 15: | Linio 15: | ||
*Kaj dume, palpe, blinde,/ ni venas, iras, eroj en ĉeno kies finon/ ne formas ni nek vidos. [[Kuraĝo]]n kaj obstinon! |
*Kaj dume, palpe, blinde,/ ni venas, iras, eroj en ĉeno kies finon/ ne formas ni nek vidos. [[Kuraĝo]]n kaj obstinon! |
||
* De nia praamebo ĝis vi - sekundopaso/ apenaŭ vojkomence sin trovas nia raso./ |
|||
Vi estas nur spireto de bebo novnaskita |
|||
vi venis, iros, ero en ĉen' intermita!/ |
|||
Saluton, antaŭuloj, jam pasis via horo/. . .Kuraĝon, homofratoj de ĉiu haŭtkoloro -/ la tempmiraĝo, kiu disigis nindamninde,/ nin fine rekunigos!/ Kaj dume, palpe blinde,/ ni venas, iras, eroj en ĉeno, kies finon/ ne formas ni nek vidos. Kuraĝon kaj obstinon! |
|||
===Ĉapitro 2=== |
===Ĉapitro 2=== |
||
*En ĉiu hom' troviĝas [[eraro|eraremo]]. Sed damne! Ĉu koncernas la najbaron, se kredas mi laŭ propra teoremo? |
*En ĉiu hom' troviĝas [[eraro|eraremo]]. Sed damne! Ĉu koncernas la najbaron, se kredas mi laŭ propra teoremo? |
||
⚫ | |||
Nenion kredi sen pruvoj. Regu racio: |
|||
sed nin detruos nova generacio |
|||
lukto de kontraŭpezoj |
|||
la cerbo tro etas |
|||
diri la simplan simplamaniere: |
|||
⚫ | |||
*Nenion kredi sen pruvoj. Regu racio:/ sed nin detruos nova generacio/ lukto de kontraŭpezoj/ la cerbo tro etas/ diri la simplan simplamaniere:/Sur sekiĝinta marfund' rikanas kranio/ |
*Nenion kredi sen pruvoj. Regu racio:/ sed nin detruos nova generacio/ lukto de kontraŭpezoj/ la cerbo tro etas/ diri la simplan simplamaniere:/Sur sekiĝinta marfund' rikanas kranio/ |
||
(la celon ni plenumas-/ la celo nin konsumas). |
(la celon ni plenumas-/ la celo nin konsumas). |
Kiel registrite je 01:04, 18 dec. 2020
William Auld estis skota verkisto, tradukisto kaj poeto en Esperanto.
Citaĵoj kun fontindiko
La infana raso. Poemo en 25 ĉapitroj
J.Régulo Eldonisto La Laguna 1968
Ĉapitro 1
- Saluton, masonisto, mia prapatro Ruben/ kiu dum tuta vivo grimpadis supren-suben,/ ĉizante sur preĝejoj gargojlojn kaj anĝelojn!
- Al vi, centmil prapatroj ŝvitintaj sub servuto,/ de via tre simila pranepo jen saluto
- Kaj ankaŭ vin, praavaj kaj vilaj sovaĝuloj/ kiuj rezistis venke per glavoj kaj ŝtonruloj/ invadajn legianojn de roma Agrikolo -- mi vin salutas: Ave!
- Kaj dume, palpe, blinde,/ ni venas, iras, eroj en ĉeno kies finon/ ne formas ni nek vidos. Kuraĝon kaj obstinon!
- De nia praamebo ĝis vi - sekundopaso/ apenaŭ vojkomence sin trovas nia raso./
Vi estas nur spireto de bebo novnaskita vi venis, iros, ero en ĉen' intermita!/ Saluton, antaŭuloj, jam pasis via horo/. . .Kuraĝon, homofratoj de ĉiu haŭtkoloro -/ la tempmiraĝo, kiu disigis nindamninde,/ nin fine rekunigos!/ Kaj dume, palpe blinde,/ ni venas, iras, eroj en ĉeno, kies finon/ ne formas ni nek vidos. Kuraĝon kaj obstinon!
Ĉapitro 2
- En ĉiu hom' troviĝas eraremo. Sed damne! Ĉu koncernas la najbaron, se kredas mi laŭ propra teoremo?
Aliaj
- Nenion kredi sen pruvoj. Regu racio:/ sed nin detruos nova generacio/ lukto de kontraŭpezoj/ la cerbo tro etas/ diri la simplan simplamaniere:/Sur sekiĝinta marfund' rikanas kranio/
(la celon ni plenumas-/ la celo nin konsumas).