Individuo

Individuo
Individuo
Aliaj projektoj
Individuo en Vikipedio
Individuo en Komuneja kategorio
Individuo en Vikivortaro

Individuo estas ĉiu homo, rigardata kiel unuo aparte de la amaso, homaro ĝenerale.

Erich Fromm

« Ĉe naskiĝo, la homo (ĉu aparta individuo aŭ la tuta homa gento) eliĝas el la stato de difiniteco, kie ĉio estis tia anticipe difinita kiel instinktoj, kaj eniĝas je la stato de nedifiniteco, nescio kaj sendefendeco. Estas konata nur pasinteco, en estonteco senduba estas nur unu — morto, kiu efektive prezentas en si revenon al pasinteco — al neorganika stato de la materio. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« Do naskiĝo — en ĝenerale akceptita senco de tiu ĉi vorto — estas nura komenco de la naskiĝo en pli vasta senco. La tuta vivo de individuo estas nenio alia kiel procezo de naskado de sin mem. Fakte ni devus komplete naskiĝi ĝis momento de la morto, sed la sorto de plejparto de la homoj estas tragika: ili mortas sen sukcesi naskiĝi. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« La homo povas provi akiri unuecon kun la mondo, subiĝante al aparta persono, grupo, organizaĵo. Tiel li superas izolitecon de sia individua ekzistado, iĝante parto de iu aŭ io pli granda ol li mem, kaj ricevas senton de identeco danke al unuiĝo kun la forto, al kiu li subigis sin. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

« …homo povas provi atingi unuecon kun la mondo helpe de regado super ĝi, transformante la aliajn je parto de si, elirante ekster la limojn de sia individua ekzistado pere de dominado. Komuna por subiĝo kaj dominado estas tio, ke kunaparteno en ambaŭ kazoj montriĝas kiel simbiozo. Ambaŭ partoprenantoj de tiaj rilatoj perdas siajn tutecon kaj liberecon: ili dependas unu de la alia kaj vivas unu danke al alia, kontentigante sian strebon al proksimaj rilatoj, sed suferante pro malsufiĉo de interna forto kaj certeco en si, por akirado de kiuj necesas libereco kaj sendependeco; krome al ili ĉiam minacas konsciata aŭ nekonsciata malamikeco, kiu nepre estiĝas ĉe rilatoj de simbiozo. Realigo de la strebo al subiĝado (masoĥisma tendenco) aŭ de strebo al dominado (sadisma tendenco) neniam alportas kontentiĝon… Finfine tiaj streboj kondukas al fiasko. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« Ĉu individuo estas sana aŭ ne — tio unuavice dependas de ne la individuo mem, sed de strukturo de la socio. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« Sfero de nia socia vivo, kie ni agas kiel civitanoj estas apartigita de nia privata vivo, en kiu ni ekzistas kiel apartaj individuoj. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

« Se individuo ne prokrastas siajn dezirojn (kaj deziras nur atingeblan), do li havas nek konfliktojn, nek dubojn, nek neceson fari decidojn; li neniam restas sola kun si mem, ĉar li ĉiam estas okupita — li laboras aŭ distriĝas. Li ne bezonas konscii sin mem, ĉar li konstante estas okupita je konsumado de plezuroj. Por li Mi estas sistemo de deziroj kaj ilia kontentigo; li devas labori por kontentigi siajn dezirojn kaj tiuj ĉi deziroj estas ĉiam pli varmigataj kaj direktataj per la ekonomia mekanismo. Plejparto da ili kreiĝas artefarite; eĉ la seksa logo estas tute ne tiom “natura” kiel oni bildigas ĝin. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« Komuna trajto de naziismo, faŝismo kaj stalinismo estas tio, ke ili proponis al la izolita individuo novan azilon kaj sekurecon. Tiuj sistemoj kreis kondiĉojn por la plej alta grado de fremdiĝo. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« …malestimo al individuo kaj liaj homaj ecoj en [Sovetia] Rusio estas oble pli forta ol en iu ajn kapitalisma lando. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« …diferencoj en produktiveco inter malsamaj individuoj dependas de dominanta grupo aŭ socia atmosfero, tio estas de influo de kolektivo… en malgranda grupo da laboristoj subjektiva kontentiĝo kaj produktiveco de la laboro estas pli altaj ol en granda grupo… » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

« Se demokratio signifas ke la individuo esprimas sian konvinkon kaj asertas sian volon, necesa kondiĉo devas esti ĉeesto ĉe li de tiaj konvinko kaj volo. La faktoj tamen atestas ke la nuntempa fremdiĝinta individuo havas opiniojn kaj superstiĉojn, sed ne konvinkojn; li havas simpatiojn kaj antipatiojn, sed ne volon. Pova propagandisma maŝino manipulas liajn opiniojn kaj superstiĉojn, simpatiojn kaj antipatiojn same kiel lian guston, ĉe tio tiu ĉi propagando eble ne estus tiom efika se la individuo ne estus favorigita al ĝia influo danke al reklamo kaj pro sia fremdiĝinta vivmaniero. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

Carl Gustav Jung

	« Ju pli malproksimen en la historion ni retrorigardas, des pli ni vidas kiel individuo iom post iom malaperas sub ŝirmo de kolektiveco. » — Carl Gustav Jung, Psikologiaj tipoj

	« …stato de subpremiteco de la individueco estas ne akiro de la plej novaj tempoj, sed inverse, postrestaĵo de tiu arkaika epoko, kiam la individueco ankoraŭ tute ne ekzistis. » — Carl Gustav Jung, Psikologiaj tipoj

	« ...fonto de la psikopatologio de la amasoj estas la psikopatologio de individuo. » — Carl Gustav Jung, Lukto kontraŭ la ombro

	« ...la socio ne speciale aprezas la spiritajn heroaĵojn: ĝiaj premioj ĉiam estas aljĝataj pro atingoj, sed pro individueco, plej ofte ĝi estas premiata nur postmorte. » — Carl Gustav Jung, Etapoj de la vivo

	« Oni senĉese gurdas ke el infano necesas eduki individuon. Kompreneble mi genuiĝas antaŭ tiu ĉi alta eduka idealo. Tamen kiu devas fari tion? Unuavice kaj precipe tio estas la plej ordinaraj nekompetentaj gepatroj, kiuj mem tre ofte dum duono aŭ eĉ dum tuta sia vivo restas grandparte la infanoj. » — Carl Gustav Jung, Evoluo de la individuo

	« Neniu kapablas eduki la individuon se li mem estas ne individuo. » — Carl Gustav Jung, Evoluo de la individuo

	« Sen neceso nenio ŝanĝiĝas kaj plej malmulte la homa individuo. » — Carl Gustav Jung, Evoluo de la individuo

	« ...la individuo neniam povos disvolviĝi, se la homo ne elektos konscie kaj kun la konscia morala decido sian propran vojon. » — Carl Gustav Jung, Evoluo de la individuo

	« Dum la homo, perfidante sian leĝon, maltrafas eblecon iĝi individuo, li perdas sencon de sia vivo. Feliĉe la pardonema kaj longtolerema naturo neniam metis la demandon pri la senco de la vivo en la buŝojn de plejparto de la homoj. Kaj se neniu demandas, do ankaŭ respondi ne necesas. » — Carl Gustav Jung, Evoluo de la individuo

Diversaj aŭtoroj

	« Unuopuleco ne estas apartaĵa sed estas universala. » — Miguel de UNAMUNO

	« …ĉiam malpli da individuoj traktas aĵojn, ĉiam pli — homojn kaj simbolojn. » — Charles Wright Mills, Blankaj kolumoj [1951]

Vidu ankaŭ

• Amaso