Tony Duvert: Malsamoj inter versioj

El Vikicitaro
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Pangea (diskuto | kontribuoj)
Pangea (diskuto | kontribuoj)
Linio 143: Linio 143:
::— ''Non, mais j’ai failli marcher dedans.''
::— ''Non, mais j’ai failli marcher dedans.''
:::<div style="font-size:10pt">Artikolo ''Best-Seller'' (Furor-libro).</div>
:::<div style="font-size:10pt">Artikolo ''Best-Seller'' (Furor-libro).</div>

*— Kiel kredi al tiu dio kun blanka barbo, se mi ne ŝatas la harojn?<br />— Kaj la Infano Jesuo?<br />— Oni ne krucumis lin kiam infano. Tio malhelpas ĉion al mi.
::— ''Comment croire en ce gros dieu à barbe blanche, si je n’aime pas les poils ?''<br />''— Et le petit Jésus ?''<br />''— Ils ne l’ont pas crucifié enfant. Ça me gâche tout.''
:::<div style="font-size:10pt">Artikolo ''Christianisme'' (Kristanismo).</div>


* ''Konu vin mem'': Kial la sukceso de tiel minaca precepto?
* ''Konu vin mem'': Kial la sukceso de tiel minaca precepto?
Linio 154: Linio 158:
::Connais-toi ''signifie seulement : inflige-toi une douleur qui, demain, t'évitera toute peine. Ta lâcheté éternelle est au prix d'une heure d'honnêteté envers toi.''
::Connais-toi ''signifie seulement : inflige-toi une douleur qui, demain, t'évitera toute peine. Ta lâcheté éternelle est au prix d'une heure d'honnêteté envers toi.''
:::<div style="font-size:10pt">Artikolo ''Connaissance'' (Scio; Kono), p. ?</div>
:::<div style="font-size:10pt">Artikolo ''Connaissance'' (Scio; Kono), p. ?</div>

*— Kiel kredi al tiu dio kun blanka barbo, se mi ne ŝatas la harojn?<br />— Kaj la Infano Jesuo?<br />— Oni ne krucumis lin kiam infano. Tio malhelpas ĉion al mi.
::— ''Comment croire en ce gros dieu à barbe blanche, si je n’aime pas les poils ?''<br />''— Et le petit Jésus ?''<br />''— Ils ne l’ont pas crucifié enfant. Ça me gâche tout.''
:::<div style="font-size:10pt">Artikolo ''Christianisme'' (Kristanismo).</div>


* Ĉiu konsildonanto diras al vi, kun mieno voli la plej bonan por vi:
* Ĉiu konsildonanto diras al vi, kun mieno voli la plej bonan por vi:

Kiel registrite je 23:33, 28 okt. 2014

Wikipedia:eo
Wikipedia:eo
Vikipedio havas artikolon pri:

Tony DUVERT (naskiĝis en Villeneuve-le-Roi, Francio, la 2-an de julio 1945; mortis en 2008 en Thoré-la-Rochette, Francio) estis franca verkisto, aŭtoro de romanoj kaj eseoj. La ĉefaj temoj de lia verkaro estas pedofilio, infaneco, kritiko al la familio kaj kritiko al la seksa edukado en la moderna burĝa socio. En 1973 li gajnis la Premion Médicis pro la romano Paysage de fantaisie ("Pejzaĝo de fantazio").


Le Bon Sexe illustré (1973)

(La bona sekso klera)

  • Al la infano, senigita je ĉia socia aŭtonomio, je ĉia spontana rilato kun la aliaj, malfortigita, submetigita, konformigita al patro, al patrino, al kreteniga televido kaj alieniga lernejo, oni havigas «inicadon», kiu lin priskribas la seksecon de la plenkreskuloj kaj cenzuras aŭ ridindigas lian propran erotismon.
À l’enfant, privé de toute autonomie sociale, de toute relation spontanée à autrui, diminué, soumis, rabattu sur un père, une mère, une télévision crétinisante et une école aliénatrice, on produit une « initiation » qui lui décrit la sexualité des grandes personnes et censure ou ridiculise son érotisme propre.
Paĝo 24
  • La priseksa informiĝo de la 10/13-jara infano estas nenia problemo por tiu, kiu amoras kun li. (…) La infano 10/13-jara havas tiom da sekseco, kiom li povas kaj eĉ se de nun li zorge kaŝos ĝin antaŭ siaj parencoj, li estas ofte je la dispono de multaj subteraj aventuroj je kiu ajn koloro.
L'information sexuelle de l'enfant de 10/13 ans ne pose aucun problème pour qui fait l'amour avec lui. (…) L'enfant de 10/13 ans a donc autant de sexualité qu'il le peut et si, désormais, il la dissimule soigneusement à ses proches, il est souvent à la disposition de beaucoup d'aventures clandestines, quelle que soit leur couleur.
Paĝo 38
  • Nu jes, ĉiu homo naskiĝas kulpa, li revas nur pri morto kaj incesto [...] parolante pri la Edipokomplekso kvazaŭ ĝi estus «instinkta» kaj fatala fenomeno, oni legitimas tiun etan socikulturan hororon, kiu estas la okcidenta moderna familio — psikoseksa kanibalismo inter tri aŭ kvar malsateguloj ligitaj en la sama sako.
Eh oui, chaque homme naît coupable, ne rêve que meurtre et inceste [...] en racontant l’Œdipe comme si c’était un phénomène « instinctif » et fatal, on légitime cette petite horreur socioculturelle qu’est la famille occidentale moderne — un cannibalisme psycho-sexuel entre trois ou quatre affamés ficelés dans le même sac.
Paĝo 63
  • [...] en la sino de tiel afabla moderneco, anonci al infano ke se li faros iun aŭ alian agon, li riskas ne esti poste kiel la tuta mondo, estas fakte minaci lin per la morta verdikto.
[...] au sein d’une modernité si aimable, annoncer à un enfant que, s’il commet tel ou tel acte, il risque, plus tard, de n’être pas comme toute le monde, c’est réellement le menacer de la peine capitale.
Paĝo 82
  • Ĉu stranga antaŭdestino? Ĉu signo de l' ĉielo? La alineo de la artikolo 331, kiu similigas al krimo la amon al la personoj malpli ol dekkvinjaraj datumas de la 2-a de julio 1945. Tio estas mia naskiĝdato. Neniu povintus veni en la pedofilian mondon sub pli bonaj aŭspicioj. Tio valoras la tutan astrologion.
Étrange prédestination, signe du ciel ? L’alinéa de l’article 331 qui assimile à un crime l’amour des moins de quinze ans est du 2 juillet 1945. C’est ma date de naissance. Nul n'aurait pu venir au monde pédophile sous de meilleurs auspices. Cela vaut toute l’astrologie.
Paĝo ?
  • Konvenas ripeti, ke inter puberecaj kaj nepuberecaj infanoj estas nenia diferenco de kapablo por plezuro; nur malsamas, pli malpli, la plezuragoj, iliaj kodoj, iliaj roloj, ilia ensociiĝo.
Il est bon de redire qu'entre enfants pubères et impubères il n'y a aucune différence d'aptitude au plaisir ; seuls changent, plus ou moins, les actes de plaisir, leurs codes, leurs rôles, leur socialisation.
Paĝo ?
  • La cenzuroj malfortigas, la malpermesoj frenezigas. Oni ne plu scias al kiu subpremo sin dediĉi por esti feliĉa.
Les censures faiblissent, les interdits craquent. On ne sait plus à quelle répression se vouer pour être heureŭ.
Paĝo ?
  • La institucia rajto «paroli pri sekseco» utilas por frakasi seksecon kondamnitan al silento. Ĉia scienca diskurso ekskluziva pri la sekso implikas, ke la sekso troviĝas cenzurita. Oni parolas pri sekso al la infano kaj al la adoleskanto post esti neinta al li ĉian seksan rajton. Tiu ĉi ŝtelita sekseco estas restituata al la neplenaĝulo sub la formo de normodona kaj teoria diskurso.
Paĝo ?
  • La malpermeso, kiu frapas la pederastion estas nura korolario de tiuj, kiuj kondamnas ĉe ni, je unu flanko, la samseksemon, kaj je alia flanko, la seksecon de la neplenaĝuloj.
L'interdit qui frappe la pédérastie est un simple corollaire de ceux qui, chez nous, condamnent d'une part l'homosexualité et, d'autre part, la sexualité des mineurs.
Paĝo ?
  • La seksa inicado praktikas du specojn de devioj: tiu libida kaj tiu lingva. Kompreni kial masturbi sin estas la «ĝusta» vorto por paroli pri permani sin estas malkovri kiel la burĝa medicino oponas sian propran lingvaĵon de klaso «al la populara lingvo de la sekseco», lingvo skandala ĉar erotigas la difinitajn fenomenojn, dum la scienca lingvaĵo glaciigas ilin.
Paĝo ?
  • La vera plezuro rekompencas la moralan dignon kaj la biologian ortodoksecon; la orgasmo estas kareso de direktoro sur la febran kranion de la plej bona lernanto de la klaso.
Le vrai plaisir récom pense la dignité morale et l'orthodoxie biologique; l'orgasme, c'est une caresse de directeur sur le crâne fébrile du meilleur élève de la classe.[1]
Paĝo ?
  • Oni vidas do, kiel estas restarigata la malpermeso pri masturbado: permani sin ne estas plu fizike danĝera nek malvirta (…) Sed estas mil fojojn pli malbona: oni iĝas netaŭga por amo, malfeliĉulo, solulo, deviulo – pario. (…) Jen do en la eduka diskurso iu malpermeso funkcianta ne per minaco pri rekta punado, sed per ĉantaĝo rilate al "feliĉo".
On voit donc comment est restauré l’interdit contre la masturbation : se branler n’est plus ni dangereux physiquement ni vicieux (…) Mais c’est mille fois pire : on devient un inapte en amour, un malheureux, un solitaire, un déviant – un paria. (…) Voilà donc, dans le discours éducateur, un interdit qui fonctionne non plus par une menace de punition directe, mais par chantage au "bonheur".
Paĝo ?
  • Panjo en bela negliĝo, kun longaj, dolĉaj manoj kun la ungoj flegitaj, kiel en reklamo pri lavpulvoro, mamsuĉigas sian bebon.
Maman en joli déshabillé, avec de longues et douces mains aux ongles faits, comme dans une réclame de produit à vaisselle, donne le sein à son bébé.
Paĝo ?
  • Se tiu libereco ne estus komedio, hipersubpremilo bone lubrikita, ni havus pli ĝuste tian dialogon:
Johano: – Ĉu masturbado estas malpermesite?
Paĉjo: – Certe ne, ĝi ne estas malpermesite. Post tiom longe, ke vi vin permanas, vi ja devus scii tion.
Johano: – Jes ja, sed en mia klaso estas uloj, kiuj diras ke ĝi estas malbone.
Paĉjo: – Tio estas kaŭze de iliaj gepatroj, kiuj diras stultaĵojn al ili. Tiuj infanoj estas malfeliĉaj.
Si cette liberté-là n’était pas un simulacre, un appareil d’hyperrépression bien vaseliné, on aurait plutôt un dialogue comme :
Jean : – C’est interdit, la masturbation ?
Papa : – Mais non, ce n’est pas interdit. Depuis le temps que tu te branles, tu devrais le savoir.
Jean : – Oui, mais il y a des types dans ma classe qui disent que c’est mal.
Papa : – C’est à cause de leurs parents, qui leur "racontent n’importe quoi". Ces enfants-là sont malheureux.
Paĝo ?

Journal d'un innocent (1976)

(Taglibro de senkulpulo)

  • La feliĉo estas eterna dormado. Nenio pli legitima ol protekti ĝin kontraŭ la malsanuloj afekciitaj de sendormado.
Le bonheur, quant à lui, est un sommeil éternel. Rien de plus légitime que de le protéger contre les malades atteints d'insomnie.
  • Kiam la grapolo estas granda oni ja akvumadas la viton. Alidire: se vi havas multon antaŭe, vi ja ricevadas multon malantaŭe. Ĉi tiu maniero doni lecionon al la supermaskloj pretendemaj estas ja bela, sed ankaŭ memorigas ion, kion ni estis lernigataj ne profiti: la unecon de la kaco kaj pugo. Ĉi tiu regiono, kiel ĉiuj ja scias, estas unupeca. La kaco ne estas elstaranta peco da karno, sed ja longa tubo sur kiu oni rajdas. Ĝi komenciĝas ĉe la anuso kaj finiĝas ĉe la glano; ĝi havas malgrandan truon en unu flanko kaj grandan en la alia. Ĉiuj imageblaj konektoj (muskolaj, nervaj, spacaj) unuigas la rektuman kavon kaj la penison kaj igas el ĝi la internon de la peniso. Membra radiko kaj kava orifico estas unusola membro, la anuso. Tiele la naturo, pli ruza ol tiuj, kiuj profitas de ĝi por trudi ilian ordonon de aferoj, donis al la knaboj du seksojn en unu.
Quand la grappe est belle c’est qu’on arrose la vigne. Autrement dit: si tu en a beaucoup devant, c’est qu’on t’en met beaucoup derrière. Cette façon de moucher les surmâles prétentieux est jolie; mais elle rappelle aussi une chose que nous sommes instruits à ne pas exploiter: l’unité de la pine et du cul. Cette région, comme chacun sait, est d’un seul tenant; la bite n’est pas un morceau de chair isolé qui dépasse, mais un long tuyau qu’on chevauche; il commence à l’anus et fini au bout du noeud, il a un petit trou d’un coté, un grand trou de l’autre. Toutes les connexions imaginables (musculaires, nerveuses, spatiale) relient la cavité rectale au pénis et font d’elle son intérieur à lui. Racine du membre et orifice du creux sont un membre unique, l’anus. Ainsi la nature, plus malicieuse que ceux qui se réclame d’elle pour imposer leur ordre des choses, a donné aux garçons deŭ sexes en un seul.
Paĝo ?
  • La prenkreskulo estas nur la formo, kiun la infano nepre devas alpreni por reproduktiĝo. Kaj se bonsaneco kaŭzas, ke anstataŭ morti malmultajn jarojn post falo en la plenkreska satato ni vivos en ĝi multe pli longe, ni devos forgesi kie kuŝas la pleneco de la homaj perfektecoj: inteligenteco, libereco, imago, societemo, komunuma spirito, ĝojo, boneco, kuraĝo, spontaneco, malavareco, afableco, sagaceco, amema riĉeco, solidareco, lojaleco, beleco ktp: nome en la infaneco.
L'adulte est seulement la forme que l'enfant est contraint d'adopter pour se reproduire. Et si l'hygiène fait que au lieu de mourir peu d'années après être tombés dans l'état adulte, nous y vivons beaucoup plus longtemps, nous devons oublier où se trouve le comble des perfections humaines : intelligence, liberté, invention, sociabilité, esprit communautaire, gaieté, bonté, courage, spontanéité, générosité, douceur, malice, richesse affective, solidarité, loyauté, beauté, etc. : à savoir dans l'enfance.
Paĝo ?
  • Nur parolas en la nomo de la homoj tiuj, kiuj kapablus alceli fusilon sur ilin.
Seuls parlent au nom des hommes ceux qui pourraient pointer un fusil sur eux.
Paĝo ?

L'Enfant au masculin (1980)

(La infano virsekse)

  • Mi devis atendi ĝis la aĝo de dekdu jaroj por esti finfine sodomiita grave: multaj infanoj al kiuj mi cedis ĝin pikpikis mian anuson ĝentile, sed tio ne estingis la internan fajron, kiun ekscitis ĉe mi la grandaj membroj, kiujn mi masturbadis ĉi tie kaj tie. Necesis seksperforto. Pri kiu mi estu la aŭtoro, kompreneble. La viktimo estis dekkvin- aŭ dekses-jara adoleskanto kiu sin masturbadis kun mi kelkfoje. Kiel malfacile estis konvinki tiun duonstultulon kun bela kaco por suriĝi sur min!
Je dus attendre jusqu'à douze ans pour être enfin sodomisé d'importance : bien des gamins, à qui je le rendais, me picoraient attentivement l'anus, mais cela n'éteignait pas le feu intérieur qu'attisaient en moi les grands membres qu'ici et là je masturbais. Il fallut un viol. Dont je fus l'auteur, évidemment. La victime était un adolescent de quinze ou seize ans qui se masturbait avec moi quelquefois. Quels efforts pour convaincre ce nigaud à belle verge de me monter dessus !
Paĝo 25
  • La pedofiloj depostulas la rajton sperti libere la amon, kiun la infanoj donas al ili, kaj ĝui la amplezurojn, eĉ pasemajn, per kiuj ili malkovris, ke knabo kaj viro iĝas feliĉaj kiel diabloj.
Les pédophiles réclament le droit de vivre librement l'amour qu'un enfant leur accorde, et de goûter librement les plaisirs amoureux, mêmes passagers, où ils ont découvert qu'un garçon et un homme se rendent heureux comme des diables.
Paĝo 38
  • [Ĉ]iuj estuloj estas fundamente ambaŭseksemaj, kaj poste la edukado, aŭ la personaj inhiboj, mutilas ilin je unu parto el siaj eblecoj. Ekzistas do du «malbonaj» seksecoj: ali- aŭ sam-seksemuloj ekskluzivaj; kaj unu sekseco «bona» kaj «aŭtentika», la ambaŭseksemo. Necesas iĝi (aŭ pli bone dirite, daŭre esti) ambaŭseksema. [...]
[T]out être est fondamentalement bisexuel, puis l'éducation, ou les inhibitions personnelles, le mutilent d'une part de ses virtualités. On a dès lors deux « mauvaises » sexualités : hétéros ou homos exclusives ; et une sexualité «bonne» et «vraie», la bisexualité. Il faut devenir (ou plutôt, rester) bisexuel. [...]
Paĝo 95
  • [La] libereco eliri el situacio pri kiu oni konsentis estas la garantio necesa kaj sufiĉa pri la valoro de la konsento mem. Ne estas neceso diskuti pri ies «kapableco» (de la neplenkreskulo aparte) por konsenti aŭ ne kun plena kono de la faktoj: oni estas ĉiam kapabla, eĉ bebo, por distingi tion, kion ni plaĉas disde tio, kion ni malplaĉas, kaj por esprimi tian taksadon.
[La] liberté de s'extraire d'une situation à laquelle on avait consenti est, c'est l'évidence, la garantie nécessaire et suffisante de la valeur du consentement lui-même. Il n' a pas à ergoter sur l'«aptitude» (du mineur en particulier) de quelqu'un à consentir ou non en connaissance de cause : on est toujours apte, même nourrisson, à apprécier ce qui nous plaît ou vous déplaît, et à exprimer cette appréciation.
Paĝo 112
  • [L]a seksaj rilatoj ne bezonas ian specifan moralon. La principoj regantaj niajn aliajn interagadojn, nian kunekzistadon, kaj difinantaj la limojn de la liberecoj de ĉiu, estas tute sufiĉaj por regi la amagadojn.
Nek perforto, nek trudado, nek dominado, nek posedemo super la aliaj: jen la solaj devoj, kiujn niajn seksagadoj, samkiel niaj ceteraj agoj, devas plenumi.
[L]es relations sexuelles n’ont besoin d’aucune morale spécifique. Les principes qui régissent nos autres interactions, notre coexistence, et qui définissent les limites des libertés de chacun, suffisent absolument à gouverner les actes amoureux.
Ni violence, ni contrainte, ni domination, ni propriété sur autrui : voilà les seuls devoirs auxquels nos actes sexuels, comme tous nos autres actes, ont à se plier.
Paĝo ?
  • Mi dediĉas ĉi-memoraĵon al la fiuloj (...) nun predikantaj al mi la «respekton» al la neplenkreskulo. Moralistoj blindaj, mi estis tiu neplenkreskulo kaj mi suferis tian respekton.
Je dédie ce souvenir aux salauds qui me prêchent aujourd'hui le «respect» du mineur. Moralistes borgnes, j'ai été ce mineur et je l'ai subi, ce respect.
Paĝo ?

Abécédaire malveillant (1989)

(Abocolibro malica)

  • Multaj estas la procesoj, kiuj rivelas la fiecon de la juĝistoj pli, ol la kulpojn de la akuzito.
Nombreux sont les procès qui révèlent moins les fautes de l’accusé que l’abjection des magistrats.
Artikolo Abject (Fianima), p. 10.
  • «Li amas min» signifas, en simpla lingvo, ke li akceptas ke mi povu kapti lin, dresi lin, perforti lin, mortigi lin kaj enterigi lin.
Artikolo Aimer (Ami), p. ?
  • La paradizo de la kristanoj estus infero por mi. Tial se ilia neeltenebla dio ekzistas, li min kondamnos al sidado apud li.
Artikolo Au delà (La transa mondo), p. ?
  • La pastroj ne generas infanojn: ili ordonas, ke oni generu por ili. Tial la pilolo kaj la leĝa abortigo malplenigis la seminariojn.
En aliaj tempoj, en ĉiuj grandaj familioj estis iu malfortikulo, kripulo aŭ kreteno; la pastroj forportis ilin kaj la Eklezio prosperis. Nuntempe la homoj ne havas sufiĉajn infanojn por ĵeti iun al la korvoj, kaj la Eklezio mortas.
Artikolo Avortement (Abortigo), p. ?
  • Se hundo fekas sur la ĝustan lokon de la oportuna trotuaro, mil plandumoj ĉiutage plebiscitos ĝian merdon. La revo de ĉiuj aŭtoroj.
— Ĉu vi legis la furorlibron de X…?
— Ne, sed mi preskaŭ surtretis ĝin.
Si un chien chie au bon endroit du bon trottoir, mille semelles par jour plébiscitent son étron. Rêve de tous les auteurs.
Vous avez lu le best-seller de X…?
Non, mais j’ai failli marcher dedans.
Artikolo Best-Seller (Furor-libro).
  • — Kiel kredi al tiu dio kun blanka barbo, se mi ne ŝatas la harojn?
    — Kaj la Infano Jesuo?
    — Oni ne krucumis lin kiam infano. Tio malhelpas ĉion al mi.
Comment croire en ce gros dieu à barbe blanche, si je n’aime pas les poils ?
— Et le petit Jésus ?
— Ils ne l’ont pas crucifié enfant. Ça me gâche tout.
Artikolo Christianisme (Kristanismo).
  • Konu vin mem: Kial la sukceso de tiel minaca precepto?
Ĉar ĝi fakte promesas delicon: iĝi supera al la aliaj.
Koni sin sufiĉe por diveni, neŭtraligi, eble sklavigi ilin.
Forigi tiel ĉian devon min koni plu.
Konu vin signifas nur: trudu vin iun doloron kiu, morgaŭ ŝparos al vi ĉian penon. Via eterna poltroneco koste de unu horo da honesteco al vi.
Connais-toi toi-même : pourquoi le succés d'un précepte aussi menaçant ?
C'est qu'en réalité il promet un délice : devenir supérieur aux autres.
Se connaître juste assez pour les deviner, les neutraliser, les asservir peut être. Supprimer aussi toute contrainte d'avoir à me connaître davantage.
Connais-toi signifie seulement : inflige-toi une douleur qui, demain, t'évitera toute peine. Ta lâcheté éternelle est au prix d'une heure d'honnêteté envers toi.
Artikolo Connaissance (Scio; Kono), p. ?
  • Ĉiu konsildonanto diras al vi, kun mieno voli la plej bonan por vi:
Estu kiel mi; tio plaĉus al mi.
Artikolo Conseil (Konsilo), p. ?
  • La mediokruloj nur kapablas superi difekton adoptante pli malbonan difekton: la malklerulo iĝas sciafekta, la timidulo iĝas imperativa, la skeptikulo iĝas fanatika, la puritano ekshibicias, la mallaksulo enmerdiĝas, la fraŭlo edziĝas.
Le médiocre ne se corrige d'un défaut qu'en adoptant un défaut pire : l'ignorant devient pédant, le timide devient péremptoire, le sceptique devient bigot, le pudibond s'exhibe, le constipé coule, le célibataire épouse.
Artikolo Devenir (Iĝi), p. ?
  • La abrahamaj religioj estas la solaj en la mondo, kiuj persekutas samtempe la du masklajn ringojn: prepucio kaj anuso. Tiuj sovaĝuloj kredas, ke ili malinigas tiele la viran korpon.
Rezignante cirkumcidon, kristanismo ŝajnas malpli barbara: tamen ĝi estas pli malbona ol judismo aŭ islamo, ĉar ĝi etendas sian persekutadon al la tuta sekseco. La idealo de la kristanismo estas la eŭnuko. Sankta Paŭlo ne plu fortranĉas la prepuciojn: li postulas pli —la voston kaj la orelojn.
Les religions abrahamiques sont les seules du monde qui persécutent à la fois les deux anneaux masculins : prépuce, anus. Ces sauvages croient déféminiser ainsi le corps mâle.
En renonçant à la circoncision, le christianisme paraît moins barbare : mais il est pire que le judaïsme ou l’islam, car il étend sa persécution à la sexualité tout entière. L’idéal du chrétien est l’eunuque. Saint Paul déjà ne coupe plus les prépuces : il exige davantage — la queue et les oreilles.
Artikolo Dos (Dorso).
  • Kiu homo estas pli bona, ol infano kiu sin perfidis por supervivi?
Quel homme est mieux qu’un enfant qui s’est trahi pour survivre ?
Artikolo Enfant (Infano).
  • Ni estas la efiko de la timo, kiun niaj gepatroj havis al soleco kaj morto. Kvankam ili ĝin transdonis al ni kun la espero konsoliĝi, tio estas, kruele, vana klopodo.
Nous sommes l'effet de la peur que nos parents ont eue de la solitude et de la mort. S'ils nous l'ont transmise dans l'espoir de s'en soulager c'est, cruellement, un coup pour rien.
Artikolo Engendrer (Generi).
  • — Vi estas feliĉa kun via familio. Ĉe la televido, junuloj kiel vi diris tion kun feliĉa mieno. Fakuloj demonstris tion kun komptetenta mieno. Doktorinoj konfirmis tion kun patrineca mieno, la ŝtatsekretario sin gratulis pro tio kun maldekstrisma mieno, kaj la honesta ĵurnalisto tion deduktis kun tre juna rideto. Nu ĉesu paŭti: vi estas LA SOLA, kiu grumblas.
Tu es heureux en famille. À la télévision, des jeunes comme toi l’ont dit d’un air heureux. Des experts l’ont prouvé d’un air compétent. Des doctoresses l’ont confirmé d’un air maternel, la secrétaire d’État s’en est félicitée avec un air de gauche, et l’intègre journaliste en a ainsi conclu avec un sourire très jeune. Alors arrête de faire la gueule : tu es LE SEUL qui râle.
Artikolo France (Francio).
  • Oni diradas, laŭde de la knabinoj, ke ili maturiĝas multe pli frue ol la knaboj.
Certe. Edukinte unu apud la alia ĉimpanzan bebon kaj homan, la simio kreskis kaj progresis multe pli rapide. Je unu jaro ĝi dancis, kantis, jam scipovis legi. — Sed kiaj dancoj, kiaj kantoj, kiaj libroj! Neniu infano volus ilin.
On répète, à l’éloge des filles, qu’elles sont mûres bien avant les garçons.
Certes. Quand on a élevé côte à côte un bébé chimpanzé et un bébé humain, le singe a grandi et progressé beaucoup plus vite. À un an il dansait, il chantait, il savait déjà lire. — Mais quelles danses, quelles chansons, mais quels livres ! Aucun garçon n’en voudrait.
Artikolo Garçons (Knaboj).
  • Oni diras, ke necesas restarigi la mortopunon kontraŭ la murdantoj de infanoj¹. Tamen tiuj murdantoj ne ekzistus se, iam ĉarmaj knabetoj, ili estintus seksperfortitaj kaj murditaj antaŭ kreski.
Vi volas fortranĉi la kapojn post, kiam la murdoj okazis. Kia neglektemo!
Ne. Guilotinu de nun ĉiujn etulojn. Tiele vi eble malhelpos, ke aperu tiuj homoj, kiuj mortigos la infanojn de l' morgaŭo.
_______
1. Ĉu por fortranĉi ĉiŭjare la kolon al sepcent patroj aŭ patrinoj de Francio?
On dit qu’il faut rétablir la peine de mort contre les assassins d’enfants¹. Mais ces assassins n’existeraient pas si, jadis, charmants petits garçons, ils avaient été violés et assassinés avant de grandir.
Vous voulez couper les têtes après que les assassinats ont eu lieu. Quel laxisme !
Non. Guillotinez dès aujourd’hui tous les garçonnets. Ainsi vous empêcherez peut-être qu’apparaissent ces hommes qui tueraient les enfants de demain.
_______
1. Est-ce pour couper le cou à sept cents pères ou mères de France chaque année ?
Artikolo Guillotine (Gilotino).
  • Ni ne havas sufiĉajn larmojn por ĉiuj malbonsortoj de l' mondo, nepre necesas priridi iujn el ili. La viajn, ekzemple.
Nous n’avons pas assez de larmes pour tous les malheurs du monde, il faut bien rire de quelques uns d’entre eux. Les vôtres, par exemple.
Artikolo Humour (Humuro), p. ?
  • Estas neniu patrina instinkto. Antaŭ infano, la virinoj havas la samajn bezonojn, kiel antaŭ viro: ili volas kontentigi sin.
Ili manipulas la infanon por obteni kontentigajn reagojn, esti obeataj, esti karesataj, esti provataj. Kaj poste, kontentigitaj, ili grumblas, batas kaj pavas.
Il n'y a pas d'instinct maternel. Devant un enfant, les femmes ont le même besoin que devant un mâle: elles veulent se plaire.
Elles manipulent l'enfant pour en obtenir des réactions valorisantes, être obéies, être caressées, être prouvées. Puis, leur plaisir pris, elles grognent, tapent, se rengorgent.
Artikolo Instinct (Instinkto), p. ?
  • La deviga lernantigo estas dek jaroj da preventa enprizonigo. Alfabetigi estas nura preteksto, kaj tia komisio ne plenumiĝas. Oni ne instruas, oni gvatas. Oni ne edukas, oni submetas. Oni ne vekas, oni dormigas.
La scolarité obligatoire, c’est dix ans de prison préventive. Alphabétiser n’est qu’un prétexte, et cette mission n’est pas remplie. On n’enseigne pas, on surveille. On n’éduque pas, on soumet. On n’éveille pas, on éteint.
Artikolo Leçons (Lecionoj).
  • Kiam mi ordonas infanon: «Faru tion!», li lernas nur ordoni «Faru tion!».
Kiam mi punas infanon li lernas nur puni infanon.
Kiam mi suferas despoton, mi imagas lin je dudek jaroj, hida, honta, glacia, sen kamaradoj, la vizaĝo viola de survangoj. Senpacienca esti kreskinta: en liaj feliĉaj revoj pasos la tuta homaro, kaj la virinoj unue.
Quand j'ordonne à un enfant: «Fais ceci!», il n'apprend qu'à ordonner: «Fais ceci!». ::Quand je punis un enfant, il n'apprend qu'à punir un enfant.
Quand je subis un despote, je l’imagine à douze ans, hideux, honteux, glacé, sans camarades, la tête bleue de gifles. Impatient d’avoir grandi : dans ses rêves heureux, l’humanité entière y passera, et les femmes d’abord.
Artikolo Obéir (Obei).
  • Ĉe la infanoj, la oftaj orgasmoj igas kreski la inteligentecon kaj la sendependan pensadon: ili igas la nepuberulojn spiritemaj, sociemaj, ricevemaj, kreemaj kaj profundaj. Abundas la masturboj, la naivaj kupladoj, la grandaj utilaj kamaradoj, dum la infaneco de la geniuloj aŭ de la nunaj talentoj laŭ ilia diro aŭ kiel diveneblas. Kontraŭe, la kastreca edukado kreas nur animojn sterilaj, feblaj, malbonfaraj: grego de sencerbaj lakeoj. Al homo fortranĉi la voston ne eblas sen ankaŭ la kapon fortranĉi.
Chez l’enfant, les orgasmes fréquents accroissent l’intelligence, l’indépendance de la pensée : ils rendent les impubères spirituels, sociables, réceptifs, créatifs et profonds. On ne compte pas les masturbations, les accouplements naïfs, les grands camarades utiles, dans l’enfance des génies ou des talents modernes, telle qu’ils la content ou qu’elle est devinée. À l’inverse, l’éducation châtreuse ne forme que des âmes stériles, rabougries, malfaisantes : une piétaille de petits employés. Impossible de couper la queue d’un homme sans lui abattre aussi la tête.
Artikolo Orgasme (Orgasmo).
  • La gazetaro, aliseksemema kaj familia, priskribas la pederastojn kiel agresantojn terurajn por la infanoj. Sed la granda plimulto de la perfortoj kontraŭ infanoj estas aliseksemaj kaj familiaj. Krom tio, preskaŭ ĉiuj restas senpunaj, kaŝitaj, kovritaj.
La presse, hétérosexuelle et familiale, fait passer les pédérastes pour des agresseurs que les enfants ont à craindre. Mais, dans leur immense majorité, les viols d’enfants sont hétérosexuels et familiaux. En outre, ils demeurent presque tous impunis, cachés, couverts.
Artikolo Pédophiles (Pedofiloj).
  • Oni ĉiam diras, ke la knabinoj estas pli bonaj en klaso ol la knaboj. Venenita laŭdo. La edukado baziĝas sur rutino, mediokreco, obeemo, komedio, klaĉado, individua intereso, servileco al la instruistinoj, la arto perfidi la kamaradojn. Ĝuste tio igas la knabojn malbonaj lernantoj: ĝuste tio favoras la knabinojn.
On répète que les filles sont meilleures en classe que les garçons. Un compliment empoisonné. L’école est fondée sur la routine, la platitude, l’obéissance, la comédie, la jaserie, le chacun pour soi, la servilité envers les maîtresses, l’art de trahir les camarades. Voilà ce qui rend les garçons mauvais élèves : voilà ce qui avantage les filles.
Artikolo Scolarité (Lernanteco).
  • La verkistoj direktiĝas al silento, rezignas sin esprimi, komuniki. Ĉu ili juĝas tro trompa diri, kredi, kredigi? Ĉia intelekta progreso iĝas onin pli kapabla por krei, sed pli pensokaŝema por tion fari. Oni atingas la abstinadon de la bonaj spiritoj, kiuj nenion venigis en la mondon.
Des écrivains cheminent vers le silence, renoncent à s'exprimer, à communiquer. Jugent-ils trop mensonger de dire, de croire, de faire croire ? Tout progrès intellectuel vous rend plus apte à créer, mais plus réticent à le faire. On rejoint l'abstention des bons esprits qui n'ont rien mis au monde.[2]
Artikolo Silence (Silento).
  • Memmortigi min englutante ĉiutage unu pecon de mia korpo.
Me suicider en avalant chaque jour un morceau de mon corps.
Artikolo Suicide (Memmortigo).
  • Laŭmezure, kiel la vivo min malbeligas, mi klopodas ĝin beligi. Post dudek jaroj ĝi faros al mi afablan mienon. Mi estos preparinta mil plezuraĵojn por ĉi tiu cerbo pacienca, konsumita de maljunula vizaĝo, kiun neniu kisos plu.
À mesure que la vie m'enlaidit, je travaille à l'embellir. D'ici vingt ans elle me fera bon visage. J'aurai préparé mille joies pour ce cerveau patient, croûté d'une gueule de vieux qu'on n'embrassera plus.
Artikolo Utopie (Utopio).
  • Kun la paso de la tempo, la inteligenteco igas nin malfeliĉaj, malĝojaj, solecaj kaj preskaŭ idiotaj. Kiu fanfaronus pri tia difekto? Tiuj, kiuj ne suferas ĝin, kompreneble.
A la longue, l'intelligence rend malheureuŭ, chagrin, solitaire et pratiquement idiot. Qui se vanterait d'une telle infirmité ? Ceŭ qui n'en sont pas atteints, bien sûr.
Artikolo Vantards (Fanfaronuloj), p. ?
  • La malvirto korektas pli bone ol la virto. Eltenu malvirtulon kaj vi abomenos sian malvirton. Eltenu virtulon kaj baldaŭ vi malamos ĉian virton.
Le vice corrige mieux que la vertu. Subissez un vicieux, vous prenez son vice en horreur. Subissez un vertueux, c'est la vertu tout entière que vous haïrez bientôt.
Artikolo Vertu (Virto).
  • Oni retrovas netuŝitaj, ĉe la funkciulaj filozofoj de universitato kaj liceo, la arogantecon kaj kruelan fiecon de la basa klerikaro de la katolikaj jarcentoj. Predikantoj malsataj kaj skurĝataj hieraŭ: sed nun doktaj aŭ doktoroj pri ĉio, historiistoj, sociologoj, psikologoj, ekonomikistoj, psikanalizistoj, kinistoj, televuajeristoj, telekomentistoj, teologoj, rokistoj, koreografoj, komputikistoj, etologoj, etnologoj, antropologoj, publicistoj kaj pedagogoj, la filozofoj, kaj pagataj! Kia eskalado! Kaj kiaj krudaj sotanoj! La eklezio perdas siajn idojn tra ĉiuj truoj. Sed temas pri la sama familio laŭlonge de la tempo –la sama friponaro naŭza, malpura, plej malbona, ratoj manĝantaj el la kloakoj de la Povo. Malnovaj abortaĵoj prostataj, superkokoj senplumigitaj, servilaj, elefantoj meteoraj, putinoj ŝvitaj, uterokratoj stultaj, idiotoj venenitaj, panjoj, perfortantoj de lernantoj, fiaskuloj humidaj, fierŝveluloj sekaj, buloj el graso kaj puso, koprolitoj nepenetreblaj, pastroj siblaj, akraj, simplanimaj, ŝtelistoj de malriĉuloj, ho filozofoj, kiel feki sur vin por redoni al vi tion, kion la homaro vin ŝuldas!
On retrouve intactes, chez les philosophes fonctionnaires d'université, de lycée, la morgue et la bassesse vicieuse du petit clergé des siècles catholiques. Prêcheurs faméliques et fessés hier : mais aujourd'hui doctes ou docteurs en tout, historiens, sociologues, psychologues, économistes, psychanalystes, cinéastes, télévoyeurs, télébaveurs, théologiens, rockers, chorégraphes, informatheux, éthologues, ethnologues, anthropologues, publicitaires et pédagogues, les philosophes, et payés ! Quelle ascension ! Et quelles soutanes cousues de fil blanc ! L'église perd ses petits par tous les trous. Mais c'est la même famille au long du temps - la même engeance infecte, immonde, infime, des rats qui mangent à l'égoût du Pouvoir. Vieŭ fœtus prostatiques, coqs déplumés, vaches météorisées, mégères suantes, godiches utérocrates, empoisonneuses niquedouille, mamans, violeurs d'élèves, ratés humides, infatués secs, boules de graisse et de pus, coprolithes indéchiffrables, curés sifflants, coupants, bonshommes, voleurs de pauvres, ô philosophes, comment vous chier dessus pour vous rendre ce que l'humanité vous doit !
Artikolo W.C. (W.C.).
  • Nur la akompano de la infanoj preferigas al mi ne plu esti unu.
Seule la compagnie des enfants me fait préférer ne plus en être un.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • Kreskado de la infanoj de la najbaroj kaj de la amikoj. Malĝojo milfoje spertita: vidi iun fariĝi kiu ajn.
Croissance des enfants du voisinage et des amis. Tristesse vingt fois vécue : voir quelqu’un devenir n’importe qui.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • La stulteco estas strategio de la inteligento: la infano adaptiĝas, de lia naskiĝo, al lia ĉirkaŭularo de idiotoj kaj gajnas unu lokon imitante ilin.
La bêtise est une stratégie de l’intelligence : l’enfant s’adapte, dès sa naissance, à son entourage d’imbéciles, il y conquiert une place en les imitant.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • La amiko de infano estas kiel blindulhundo.
L’ami d’un enfant est comme un chien d’aveugle.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • En Usono oni adoras la infanojn: Reagan starigis, inter la instruistoj kaj policanoj, specon de bigota Gestapo, neimagebla kaj kun terura potenco, por protekti la infanojn kontraŭ la Granda Satano — la sekso.
En Amérique, on adore les enfants : Reagan a suscité, parmi les enseignants et les polices, une sorte de Gestapo bigote, innombrable et aŭ pouvoirs effarants, afin de protéger les mineurs contre le Grand Satan — le sexe.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • Protekti la infanojn kontraŭ sekso —komencante de la ilia, kiu estas detruata— estas la alibio jam invokata de la dekstrularo en pluraj landoj de Eŭropo por infesti la socion, preni la kontrolon de la privataj vivoj, de la presaĵoj, de la bildoj, de la publikaj deklaroj, de la iniciatoj kiujn partoprenas neplenkreskuloj, regi per suspektado, denuncado, ĝenerala enketado, inspekti kun iu ajn pretekso, izoligi de l' mondo la infanojn, persekuti la liberecojn kiujn ili ne povas nuligi. La dekstrularo tiras tiel profiton el grava febleco de la progresistoj, kiuj havas nek la kuraĝon por ŝanĝi la kutimojn, nek la imagon por krei por la infanoj, ĉiu laŭ sia sekso, socian rangon havigantan al ili la rajton je persona pensado kaj privata vivo.
Sed ĉu estas iu politikisto, iu «maldekstrisma» intelektulo, kiu vidas ĉe la infanoj ion pli ol besteto kun nedifinitaj aĝo kaj sekso, iom tenera, iom ĝena, tute prave konfidenda al la sinjoroj kaj eŭnukoj esperante, ke li similos al paĉjo?
La konservativuloj, la hipokritaj moralistoj, la riĉegaj konfesiaj lobioj estas libere alproprigintaj al si la tutan infanaron. La obskurantistoj konkeris la ekskluzivan rajton trejni la kondutojn. Tiele kreskas la elektantaro de la morgaŭ regnonta dekstrismo, kiu ja nomiĝos socialisma, eŭropa kaj nacia
La faŝismo revenas. Ĝi sterniĝas antaŭ la sama indiferenteco, kiel antaŭ sesdek jaroj. Kun la kompliceco de la maldekstrularo kaj de la inteligencio, kaŝantaj sian propran puritanismon kaj grandegan disdegnon al la «minoraĝaj», ĝi estas novnaziismo ĉiam malpli kaŝita kaj murda kristanismo, kiuj unuiĝas kontraŭ la homo, trudontaj sian bestan ideologion al la junularo de du kontinentoj sen renkonti obstaklojn.
Protéger les enfants contre le sexe — à commencer par le leur, qu’on détruit — est l’alibi que la droite invoque déjà dans plusieurs pays d’Europe pour infester la société, reprendre le contrôle des vies privées, des imprimés, des images, des propos publics, des initiatives impliquant des mineurs, régner par le soupçon, la dénonciation, l’enquête générale, perquisitionner à tout prétexte, déporter les enfants à l’écart du monde, harceler les libertés qu’elle ne peut pas abolir. La droite met ainsi à profit une faiblesse capitale des progressistes, qui n’ont eu ni le courage de réformer le minorat, ni l’imagination de créer pour les enfants, chacun selon son sexe, un statut social qui leur ménage le droit à une pensée personnelle et à une vie privée.
Mais y a-t-il un politique, un intellectuel « de gauche » qui voie dans l’enfant mieŭ qu’une bestiole d’âge et de sexe indéterminés, un peu attendrissante, un peu encombrante, qu’on a bien raison de confier aux dames et aux eunuques en attendant qu’elle ressemble à papa ?
Les conservateurs, les pudibonds, les richissimes lobbies confessionnels ont fait librement main basse sur toute l’enfance ; les obscurantistes ont conquis le droit exclusif de former les comportements ; ainsi grandit l’électorat de la droite qui règnera demain, et dont on devine qu’elle s’appellera socialiste, européenne et nationale…
La peste brune réapparaît. Elle s’épanouit dans la même indifférence qu’il y a soixante ans. Avec la complicité des gauches et d’une intelligentsia qu’aveuglent leur propre puritanisme et leur incommensurable mépris des « mineurs », c’est un néo-nazisme de moins en moins caché et un christianisme assassin qui s’unissent contre l’homme, et qui vont infliger leur idéologie bestiale à la jeunesse de deux continents sans rencontrer d’obstacles.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • En 1945, la usona armeo afable nomis Little boy la atombombon detruontan Hiroŝimon. Tiu «knabeto» —longa obuso kvartona— kaŭzis dudekmil viktimojn en kelkaj sekundoj. Dank' al Dio ĝi ne estis seksa.
En 1945, l’armée américaine avait affectueusement baptisé Little boy la bombe atomique qui détruisit Hiroshima. Ce « petit garçon » — un long obus de quatre tonnes — fit cent vingt mille victimes en quelques secondes. Dieu merci, ce n’était pas sexuel.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • Ĉiuj infanoj estas homoj. Malmultaj plenkreskuloj daŭre restas tion.
Tous les enfants sont des hommes. Peu d’adultes le restent.
Artikolo Zoophilie (Zoofilio).
  • Ĉiun jaron mi havas unu jaron malpli ol la venontan. Nur Dio scias kiel tio finiĝos.
Chaque année, j’ai un an de moins que l’année d’après. Dieu sait comment ça va finir.
Artikolo ?
  • Eble la homo estas malbona pro tio, ke dum sia tuta vivo li atendas la morton: kaj tiel li mortas milfoje ĉe la morto de la aliaj kaj de la aferoj.
Ĉar ĉiu besto konscia esti en morta danĝero iĝas frenezulo. Timema frenezulo, ruza frenezulo, perversa frenezulo, fuĝanta frenezulo, servila frenezulo, furioza frenezulo, malamema frenezulo, implika frenezulo, murdanta frenezulo.
Artikolo ?
  • La grandaj homoj estas infanoj, kiuj havas la forton por altrudi sian frenezecon.
Les grands hommes sont des enfants de trois ans qui ont la force d'imposer leur folie.
Artikolo ?
  • La inteligenteco implikas rezistadon al la morala doloro, al timigo, al angoro, al malespero. La malplej delikata homo estos aŭdaca je sia pensado, feroca je sia serĉado, honesta je sia esprimado. La aliaj diros ĉe la unuaj ofendoj de la scio: -Li dolorigas al mi, do ĝi estas malvera.
L'intelligence implique une résistance à la douleur morale, à l'intimidation, à l'angoisse, au désespoir. C'est l'homme le moins douillet qui sera audacieux dans sa pensée, acharnée dans sa recherche, intègre dans son expression. Les autres diront dès les premières atteintes du savoir : -Ça me fait mal, donc c'est faux.
Artikolo ?
  • La reproduktaj maŝinoj, kiujn la ordono fabrikis kaj ĉie disĵetis ne estas la registaroj, la armeoj, la policoj, la institucioj, la leĝoj: ili estas niaj propraj cerboj. Senkapigu la ordonon kaj gardu viajn kapojn: la ordono rekreskos.
Les machines reproductrices que l'ordre a fabriquées et répandues partout, ce ne sont pas les gouvernants, les armées, les polices, les institutions, les lois : ce sont nos propres cervelles. Décapitez l'ordre et gardez vos têtes: l'ordre repousse.
Artikolo ?
  • Mi havas teruran tendencon peti monon al kiu ajn, kiu min parolas bonon pri mi.
J'ai une terrible tendance à demander de l'argent à quiconque me dit du bien de moi.
Artikolo ?
  • Necesas malpermesi la naskiĝon.
Il faut interdire la naissance.
Artikolo ?
  • Oni amas siajn gepatrojn manke de io pli bona, kiel Robinsono Kruso amas la kaprojn de sia dezerta insulto.
On aime ses parents faute de mieux, comme Robinson Crusoé aime les chèvres de son île déserte.
Artikolo ?
  • Ni nomas kruelaĵo nur tiun kies ni estas la viktimoj. Tiun, kiun ni praktikas ni nomas devo, amo aŭ rajto.
Nous n'appelons cruauté que celle dont nous sommes victimes. Celle que nous exerçons, nous la baptisons devoir, amour ou droit.
Artículo ?
  • Pli kompatindaj ol Jonaso en la stomako de lia baleno, la homoj devas suferi naŭ monatojn da utero. Multaj neniam resaniĝas. Tiuj inicaj karceroj iras de la eltenebla ĝis la murda: tio dependas de la besto, kiu moviĝas ĉirkaŭe.
Plus malheureux que Jonas dans l'estomac de sa baleine, les hommes doivent subir neuf mois d'utérus. Nombre d'entre eux ne s'en remettent jamais. Ces prisons initiatiques, il est vrai, vont du vivable au meurtrier: celà dépend de la bête qui bouge autour.[1]
Artikolo ?
  • Oni verkas por la aliaj aŭ por si mem? La malnova demando estas amuza. Kiam mi verkas, mi havas la impreson, ke cent mil personoj —kiuj deziras al mi la tutan bonon kaj la tutan malbonon de l' mondo— gvatas super miaj ŝultroj, diktas, prijuĝas, komentas, insinuas, taŭzas miajn harojn, interbatiĝas, kriegas kaj silentas subite, krias denove, stamfas, sopiras, minacas, min kisas, min pikas, min elŝiras el la seĝo, min sidigas denove, min kaĵolas, proksimigas siajn muselojn kaj elsuĉas mian sangon: kaj tiuj malamindaj vampiroj tumultemaj, tiuj demonoj, tiu tirana amaso por kiu mi laboras, terurata, flatata, skuata, estas mi sola.
Ecrit-on pour les autres ou pour soi? La vieille question est drôle. Quand j’écris, j’ai l’impression que cent mille personnes — qui me veulent tout le bien et tout le mal du monde — épient par-dessus mon épaule, dictent, évaluent, commentent, insinuent, tirent mes cheveux, se chamaillent, hurlent et se taisent d’un coup, braillent à nouveau, piétinent, soupirent, menacent, m’embrassent, me piquent, m’arrachent la chaise, me rassoient, me cajolent, avancent leurs museaux et me mordent au sang : et ces odieux vampires chahuteurs, ces démons, cette foule tyrannique pour laquelle je travaille, terrifié, adulé, saccagé, c’est moi seul.
Qui est qui? p. ?

Intervjuoj

  • Ordinare, la literaturo, ĉu erotika, ĉu ne, ankoraŭ prezentas la erotismon kiel ion aparta. Mi klopodas fari la malon, malfermi la kaĝon. Kaj poste, tio erotika kaj neerotika ne plu distingeblas kaj kombinas sian povon.
D'ordinaire, la littérature, érotique ou non, montre toujours l'érotisme comme une chose à part. J'essaie de faire le contraire, d'ouvrir la cage. Et après, l'érotique et le non-érotique ne se différencient plus, ils combinent leur pouvoirs.
"L'érotisme n'est pas un violon d'Ingres", en L'Express, n-ro 1124 (22-28 de januaro 1973).
  • Por mi, la pedofilio estas kulturo. Ĝi nepre estu volo fari ion el tiu rilato kun la infano (...). Estas esenca, ke la rilatoj estu kulturaj. Kaj estas esenca, ke okazu io nek patreca, nek pedagogia. Oni devas krei unu civilizacion.
Pour moi, la pédophilie est une culture ; il faut que ce soit une volonté de faire quelque chose de cette relation avec l’enfant. (...) Il est indispensable que les relations soient culturelles ; et il est indispensable qu’il se passe quelque chose qui ne soit ni parental, ni pédagogique. Il faut qu’il y ait création d’une civilisation.
"Tony Duvert: Non à l'enfant poupée", en Libération, n-roj 1532 kaj 1533 (10-11-an de aprilo 1979).
  • Mi restas tute solidara kun la bataloj kontraŭ. Evidente necesas batali kontraŭ la leĝoj, kontraŭ la institucioj. Sed verŝajne ne por la pedofilio. Oni nepre batalu por ke la Ŝtato kaj la sekseco havu eĉ ne la plej etan rilaton. Por ke ne plu ekzistu iu Ŝtato, iu institucio rilata al sekseco.
Je reste entièrement solidaire des combats contre. Il est évident qu’il faut s’occuper d’un combat contre les lois, contre les institutions. Mais sûrement pas pour la pédophilie. Le combat à mener, c’est pour que l’État et la sexualité n’aient plus le moindre rapport. Que vraiment il n’existe plus un État, il n’existe plus une institution qui ait rapport avec la sexualité.
C.v.

Referencoj

  1. 1,0 1,1 Pinon, Laurent. "Tony Duvert, La persistance du lieu", en La Parole Vaine, n-ro 7 (oktobro-novembro 1995).
  2. Cecille, Thierry. "L' Ile atlantique", en Le Matricule des Anges, n-ro 69 (januaro 2006).