Heredantoj de silentado: Malsamoj inter versioj

El Vikicitaro
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 2: Linio 2:
=== ''HEREDANTOJ DE SILENTADO'' estas la Esperanta traduko de germana romano ''Erben des Schweigens'' de Sabine Dittrich, tradukita de Aleksandro Montanesko, eldonita de KAVA-PECH.===
=== ''HEREDANTOJ DE SILENTADO'' estas la Esperanta traduko de germana romano ''Erben des Schweigens'' de Sabine Dittrich, tradukita de Aleksandro Montanesko, eldonita de KAVA-PECH.===


* Ofte bela ŝelo ĉirkaŭas malbonan semon kaj inverse.
*[[Amikeco]] inter popoloj ĉiam komenciĝas per amikeco inter unuopuloj.
* Oni vivu kaj lasu vivi.
*Kie neniu [[lingvo]] povis konstrui ponton inter la homoj, ĉar ĉiu atendis, ke la propran lingvon parolu ankaŭ la alia, sed mem ne volis lerni ties lingvon, tie la [[najbaro]]j restis [[fremdulo]]j.
* Ne kredu vin unika!
*...[[pardono]] ne estas [[sento]]; ĝi estas [[decido]].
* [[Amikeco]] inter popoloj ĉiam komenciĝas per amikeco inter unuopuloj.
* Kie neniu [[lingvo]] povis konstrui ponton inter la homoj, ĉar ĉiu atendis, ke la propran lingvon parolu ankaŭ la alia, sed mem ne volis lerni ties lingvon, tie la [[najbaro]]j restis [[fremdulo]]j.
* [[Pardono]] ne estas [[sento]]; ĝi estas [[decido]].
* Oni ne povas kvantigi unu [[justeco|nejustaĵon]] kaj kompari ĝin kun alia nejustaĵo. Tio kondukas al nenio.
* Oni ne povas kvantigi unu [[justeco|nejustaĵon]] kaj kompari ĝin kun alia nejustaĵo. Tio kondukas al nenio.
* Malfrue en horo malhela, alvenas la [[gasto]] plej bela.
* Malfrue en horo malhela, alvenas la [[gasto]] plej bela.

Kiel registrite je 20:54, 8 jul. 2017

Wikipedia:eo
Wikipedia:eo
Vikipedio havas artikolon pri:

HEREDANTOJ DE SILENTADO estas la Esperanta traduko de germana romano Erben des Schweigens de Sabine Dittrich, tradukita de Aleksandro Montanesko, eldonita de KAVA-PECH.

  • Ofte bela ŝelo ĉirkaŭas malbonan semon kaj inverse.
  • Oni vivu kaj lasu vivi.
  • Ne kredu vin unika!
  • Amikeco inter popoloj ĉiam komenciĝas per amikeco inter unuopuloj.
  • Kie neniu lingvo povis konstrui ponton inter la homoj, ĉar ĉiu atendis, ke la propran lingvon parolu ankaŭ la alia, sed mem ne volis lerni ties lingvon, tie la najbaroj restis fremduloj.
  • Pardono ne estas sento; ĝi estas decido.
  • Oni ne povas kvantigi unu nejustaĵon kaj kompari ĝin kun alia nejustaĵo. Tio kondukas al nenio.
  • Malfrue en horo malhela, alvenas la gasto plej bela.