*Ekzistas ja laboristoj, kies sola aspiro estas fariĝi siavice [[ekspluatisto]]j. Ili tute ne deziras la aliigon de la nuna maljusta socisistemo, kies [[viktimo]]j ili estas, sed nur sian transklasiĝon.
|teksto=La laborista klaso kaj la mastra klaso havas nenion komunan. Ne eblas ricevi pacon dum malsato kaj diversaj mankoj plagas milionojn da laboristoj kaj dum la malmultaj homoj, kiuj konsistigas la regantan klason, disponas pri ĉiuj havaĵoj.
|teksto=Milionoj da homoj laboris por krei ĉi tiun civilizon, pri kiu ni hodiaŭ fieras. Aliaj milionoj, dise tra la globo, laboras por bonteni ĝin. Sen ili post kvindek jaroj restus nenio krom ruinoj.
|aŭtoro=[[Petro Kropotkin]]
|verko=La konkero de pano, ĉapitro 1-a, parto II-a.}}
|teksto=Ekzistas ja laboristoj, kies sola aspiro estas fariĝi siavice [[ekspluatisto]]j. Ili tute ne deziras la aliigon de la nuna maljusta socisistemo, kies [[viktimo]]j ili estas, sed nur sian transklasiĝon.
« La laborista klaso kaj la mastra klaso havas nenion komunan. Ne eblas ricevi pacon dum malsato kaj diversaj mankoj plagas milionojn da laboristoj kaj dum la malmultaj homoj, kiuj konsistigas la regantan klason, disponas pri ĉiuj havaĵoj. »
« Milionoj da homoj laboris por krei ĉi tiun civilizon, pri kiu ni hodiaŭ fieras. Aliaj milionoj, dise tra la globo, laboras por bonteni ĝin. Sen ili post kvindek jaroj restus nenio krom ruinoj. »
— Petro Kropotkin, La konkero de pano, ĉapitro 1-a, parto II-a.
« Ekzistas ja laboristoj, kies sola aspiro estas fariĝi siavice ekspluatistoj. Ili tute ne deziras la aliigon de la nuna maljusta socisistemo, kies viktimoj ili estas, sed nur sian transklasiĝon. »
