Gabriel MATZNEFF (naskiĝis la 12-an de aŭgusto 1936 en Neuilly-sur-Seine, Francio) estas franca verkisto de romanoj, eseoj, rakontoj kaj poemoj. La kutimaj temoj de lia verkaro estas libertinismo, pedofilio, religia fido, dandismo kaj politikaj ideoj.
« Tiu emo al junaj knaboj estas ja samseksemo? Stricto sensu, jes: tridekjara knabo estas el la sama sekso kiel mi, do seksumante kun li mi ja plenumas samsekseman agon. Tamen, se homos signifas simila en la greka, estas klare ke tiu knabo kaj mi ja ne estas similaj.[1]»
« Ce goût des jeunes garçons, est-ce de l’homosexualité ? Stricto sensu, oui : un garçon de treize ans est du même sexe que moi, donc en couchant avec lui j’accomplis un acte homosexuel. Pourtant, si homos signifie semblable en grec, il est clair que ce gosse et moi, nous ne sommes pas semblables. »
« La vero estas, ke la erotika ĉarmo de juna knabo estas radikale neata de la moderna okcidenta socio kiu ĵetas la pederaston en la neesencon, regno de l' ombroj, Katobasiléia. La postulato de nia epoko estas, ke juna knabo ne estas dezirebla.[2]»
« La vérité est que le charme érotique du jeune garçon est radicalement nié par la société occidentale moderne qui rejette le pédéraste dans le non-être, royaume des ombres, Katobasiléia. Le postulat de notre époque, c’est qu’un jeune garçon n’est pas désirable. »
« La plenkreska kasto, iu kasto, kiel en Hindio. Kaj la knaboj estas la netuŝeblaj.[3]»
« La caste adulte, une caste, comme en Inde. Et les gosses, ce sont les intouchables. »
« La tre junaj estas tentaj. Ili estas ankaŭ tentataj. Mi neniam deŝiris nek per ruzo nek per forto eĉ la plej etan kison, la plej etan kareson.[4]»
« Les très jeunes sont tentants. Ils sont aussi tentés. Je n’ai jamais arraché ni par la ruse ni par la force le moindre baiser, la moindre caresse. »
« Kuŝiĝi kun knabo/ino estas hierofania sperto, bapta pruvo, sanktega aventuro.[5]»
« Coucher avec un/une enfant, c’est une expérience hiérophanique, une épreuve baptismale, une aventure sacrée. »
« Kio gravas ne estas esti intelektulo, sed spiritulo kaj sensamulo. Kandela flamo, varmo de adoleska korpo, jen kio igas la vivon pasia. La ideoj, la konceptoj, estas tre akcesoraj.[6]»
« L’important n’est pas d’être un intellectuel, mais d’être un spirituel et un sensuel. La flamme d’un cierge, la chaleur d’un corps adolescent, voilà ce qui rend la vie passionnante. Les idées, les concepts, c’est très secondaire. »
« La virinoj estas faritaj tiel, kaj ni devas ĉu akcepti ilin, kiaj ili estas, ĉu decidiĝi ami nur la knabojn.[7]»
« Les femmes sont ainsi faites, et nous devons soit les accepter telles qu’elles sont, soit nous résoudre à ne plus aimer que les garçons. »
« En turbulentaj epokoj la malobeo estas toniko pli fortiga ol la hispana vino.[8]»
« Dans les époques troublées la transgression est un cordial plus revigorant que le vin d’Espagne. »
« Instigi la homon fordoni sin al siaj ĥaosaj impulsoj estas sklavigi lin, ja ne liberigi lin. Same, la seksa liberigo signifas iafoje la liberiĝon de la sklaveco de l' sekso. Liberiĝo ne estas sinonimo de trolibereco. En iaj kazoj, estas la abstinenco kio esprimas seksan liberiĝon.[9]»
« Inciter l’homme à s’abandonner à ses pulsions chaotiques est l’asservir, et non le libérer. Aussi, la libération sexuelle signifie-t-elle parfois la libération de l’esclavage du sexe. La libération n’est pas un synonyme de la licence. Dans certains cas, c’est la continence qui exprime une libération sexuelle. »
« La kialoj donataj de la aĝuloj por malpermesi al la personoj malpli ol deksesjaraj havi aman vivon estas similaj al la pruvoj pri la ekzisto de Dio tiel ŝatataj de la skolastika teologio: ili ne sin subtenas.[10]»
« Les raisons que les grandes personnes avancent pour interdire aux moins de seize ans d’avoir une vie amoureuse sont semblables aux preuves de l’existence de Dieu chères à la théologie scolastique : elles ne tiennent pas debout. »
« Apogi sin sur senprestiĝigita filozofo, citi poeton falintan en forgeson, laŭdi teologon kies nomon neniu konas, estas publikigi ke oni sin sentas en komuniĝo kun ili, transdoni la flamon, efektivigi revivigon.[11]»
« S'appuyer sur un philosophe décrié, citer un poète tombé dans l'oubli, faire l'éloge d'un théologien dont personne ne sait le nom, c'est publier qu'on se sent en communion avec eux, transmettre la flamme, opérer une résurrection. »
« Kio gravas ne estas esti intelektulo, sed spiritulo kaj sensamulo. Kandela flamo, varmo de adoleska korpo, jen kio igas la vivon pasia. La ideoj, la konceptoj, estas tre akcesoraj.[6]»
« L’important n’est pas d’être un intellectuel, mais d’être un spirituel et un sensuel. La flamme d’un cierge, la chaleur d’un corps adolescent, voilà ce qui rend la vie passionnante. Les idées, les concepts, c’est très secondaire. »
« La virinoj estas faritaj tiel, kaj ni devas ĉu akcepti ilin, kiaj ili estas, ĉu decidiĝi ami nur la knabojn.[7]»
« Les femmes sont ainsi faites, et nous devons soit les accepter telles qu’elles sont, soit nous résoudre à ne plus aimer que les garçons. »
« En turbulentaj epokoj la malobeo estas toniko pli fortiga ol la hispana vino.[8]»
« Dans les époques troublées la transgression est un cordial plus revigorant que le vin d’Espagne. »
« Kontraŭe al tio, kion diradas la idiotoj, ne la kristana fido estas subprema, sed la agnostika moralismo. Kristana socio estas socio de pekuloj, nome socio praktikanta pardonon. Ateisma socio estas socio de justuloj, nome socio ne toleranta nepekivecon. La herooj de la kristanismo estas la latrono, la publikano, la prostituitino, la perdita filo, kaj kun ili en la preĝoj antaŭantaj la komuniĝon sin komparas ĉiu ortodoksa kristano. La herooj de la ateismo estas la puritanoj rankoraj kaj glaciaj.[13]»
« À l’encontre de ce que répètent les imbéciles, ce n’est pas la foi chrétienne qui est répressive, mais le moralisme agnostique. Une société chrétienne est une société de pécheurs, c’est-à-dire une société qui pratique le pardon. Une société athée est une société de justes, c’est-à-dire une société qui ne tolère que l’impeccabilité. Les héros du christianisme sont le larron, le publicain, la prostituée, l’enfant prodigue, et c’est à eux que dans les prières qui précèdent la communion se compare chaque chrétien orthodoxe. Les héros de l’athéisme sont des puritains haineux et glacés. »
« La kialoj donataj de la aĝuloj por malpermesi al la personoj malpli ol deksesjaraj havi aman vivon estas similaj al la pruvoj pri la ekzisto de Dio tiel ŝatataj de la skolastika teologio: ili ne sin subtenas.[10]»
« Les raisons que les grandes personnes avancent pour interdire aux moins de seize ans d’avoir une vie amoureuse sont semblables aux preuves de l’existence de Dieu chères à la théologie scolastique: elles ne tiennent pas debout. »
« La adoleskantoj ja bezonas ami sin inter ili, sed ili ankaŭ bezonas esti amataj de aliaj plenkreskuloj krom paĉjo-panjo kaj la onklo Anatolo; ili bezonas trovi aliajn plenkreskulojn, kiuj estu vivantaj. Vivantaj, nome vekiĝantoj.[14]»
« Les adolescents ont certes besoin de s’aimer entre eux, mais ils ont aussi besoin d’être aimés par d’autres adultes que papa-maman et l’oncle Anatole; ils ont besoin de rencontrer des adultes qui soient des vivants. Des vivants, c’est-à-dire des éveilleurs. »
« La kontraŭuloj de la filopedio ofte parolas pri la «traŭmato», kiu provokas ĉe la adoleskantoj seksa rilato kun plenkreskulo. Al tiu malbela vorto de la medicina lingvo mi preferas tiun de komocio. Jes, mi agnoskas tion, malkovri la esprimojn de l' amo ĉe la brakoj de aĝul(in)o povas esti komocio kiam oni havas dudek aŭ kvardek jarojn. Sed kial doni al tiu belega vorto sencon pejorativan, malbonan? Ĉiu ĉefa evento en la vivo de estulo estas komocio.[15]»
« Les adversaires de la philopédie parlent volontiers du « traumatisme » que provoque chez l’adolescent une relation sexuelle avec un adulte. À ce vilain mot de la langue médicale, je préfère celui de bouleversement. Oui, je le reconnais, découvrir les gestes de l’amour entre les bras d’un(e) aîné(e) peut être, lorsqu’on a douze ou quatorze ans, un bouleversement. Mais pourquoi donner à ce mot magnifique un sens péjoratif, négatif ? Tout événement majeur de la vie d’un être est un bouleversement. »
« Tiuj, kiuj vivas diferente, la herezulo, la bohemiulo, la artisto, estis ĉiam malbone aprobataj de la amaso: tio ne estas nova. Sed nun, kiam la planedo stretiĝas kaj uniformiĝas, la eksterordinareco iĝis krimo kaj prodaĵo.[16]»
« Ceux qui vivent différemment, l’hérétique, le bohémien, l’artiste, ont de tous temps été mal acceptés par la masse: cela n’est pas nouveau. Mais aujourd’hui, où la planète se rétrécit, et s’uniformise, la singularité est devenue un crime, et un exploit. »
« Amo kaj beleco estas la homaj nomoj de Dio, nia sola respondo al la malespero kaj al la morto, nia decida venko super la infero. »
« – L’amour et la beauté sont les noms humains de Dieu, notre unique réponse au désespoir et à la mort, notre décisive victoire sur l’enfer. »
— «Un message philocalique» (9 de januaro 1981), p. 62.
« Por ke oni vin komprenu, vi devas paroli la saman lingvon, kiel viaj aŭskultantoj aŭ legantoj. Nu, kiun komunan lingvon vi havas kun socio kiu, kiam vi parolas al ĝi pri la amoj de Byron, vin respondas kun la krimoj de Dutroux? Je tia grado de stulteco kaj malbonfido, la sola prudenta sinteno estas silenti. »
« – Pour que vous soyez entendu, vous devez parler la même langue que ceux qui vous écoutent ou qui vous lisent. Or, quelle langue commune avez-vous avec une société qui, lorsque vous lui parlez des amours de Byron, vous rétorque les crimes de Dutroux ? À un tel degré de bêtise et de mauvaise foi, la seule attitude raisonnable est le silence. »
— «À propos du viol» (13 de decembro 2007), p. 93-94.
« Dekkvar jaroj estas la aĝo, kiun mi mem havis, kiam mi estis konkerita, allogita, iniciatita en la plezuroj de l' amo, malvirgigita, «seksperfortita» ja dirus la Kriminala kodo, de la pliaĝa fratino de unu el miaj kamaradoj. Ŝi estis multe pli aĝa ol mi, tre bela, tre sensuala, tre milda. Pri tiu unua sperto mi havas tenerajn kaj ĉarmajn memorojn. »
« – Quatorze ans, c’est l’âge que j’avais moi-même, lorsque je fus dragué, séduit, initié aux plaisirs de l’amour, dévirginisé, « violé » dirait le code pénal, par la sœur aînée d’un de mes camarades. Elle était beaucoup plus âgée que moi, très jolie, très sensuelle, très douce. Je garde de cette première expérience un souvenir tendre, enchanteur. »
— «À propos du viol» (13 de decembro 2007), p. 94.
« Iam la vento ŝanĝos direkton, la homoj estos lacaj, ke la Ŝtato, la Justico kaj la polico diktu al ili, kion ili devas pensi, verki, fumi, manĝi, ami (kaj precipe kion ili ne devas pensi, verki, fumi, manĝi, ami), kaj leviĝos kontraŭ tiu faŝismo de la sano kaj virto, kiu dominas nin, kiu volas regi nian vivon [...]. »
« – Un jour le vent tournera, les gens seront las de se voir dicter par l’État, la Justice et la police ce qu’ils doivent penser, écrire, fumer, manger, aimer (et surtout ce qu’ils ne doivent pas penser, écrire, fumer, manger, aimer), ils se dresseront contre ce fascisme de la santé et de la vertu qui nous surplombe, prétend régenter nos vies [...]. »
« Sur la Tero, la du solaj misteroj kiuj permesas al ni percepti efemere, kio povas esti la vizaĝo de Dio, estas amo kaj beleco.[17]»
« Sur cette Terre, les deux seuls mystères qui nous permettent de percevoir, fugitivement, ce que peut être le visage de Dieu sont l’amour et la beauté. »
Referencoj
↑Matzneff, Gabriel, Les Moins de seize ans, Parizo, Julliard, 1974, p. 22
.png)
Biografio en Vikipedio
Plurmedioj en Komuneja kategorio
